[شیخ
طوسی و سید ابن طاووس] فرموده‌اند که: این تسبیحات را در همه روزهای ماه
مبارک رمضان از اوّل تا آخر ماه بخوان و آن ده بخش است که هر بخش آن مشتمل
بر ده «سبحان الله» است:
﴿۱﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ السَّمِيعِ الَّذِی لَيْسَ شَیْءٌ
أَسْمَعَ مِنْهُ، يَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ
أَرَضِينَ، وَيَسْمَعُ مَا فِی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ،
وَيَسْمَعُ الْأَنِينَ وَالشَّكْویٰ، وَيَسْمَعُ السِّرَّ وَأَخْفیٰ،
وَيَسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ ، وَلَا يُصِمُّ سَمْعَهُ صَوْتٌ.
(1) منزه است
خدای آفریننده‌ی هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورتگر، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای پدیدآورنده هر چیز، منزّه است
خدای آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدای شنوا که
هیچ‌کس شنواتر از او نیست، از فراز کرسی حکومتش می‌شنود آنچه زیر هفت زمین
است و می‌شنود آنچه در تاریکی‌های خشکی و دریاست و می‌شنود ناله‌ها و
شکایت‌ها را و می‌شنود پنهان و پنهان‌تر را و می‌شنود وسوسه‌های نهان در
سینه‌ها را و شنوایی‌اش را هیچ صدایی کر نکند.
﴿۲﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الْبَصِيرِ الَّذِی لَيْسَ شَیْءٌ
أَبْصَرَ مِنْهُ، يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ
أَرَضِينَ، وَيُبْصِرُ مَا فِی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ،
لَاتُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ، وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ، وَهُوَ
اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ، وَلَا تُغْشِی بَصَرَهُ الظُّلْمَةُ، وَلَا
يُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ، وَلَا يُوارِی مِنْهُ جِدارٌ، وَلَا يَغِيبُ
عَنْهُ بَرٌّ وَلَا بَحْرٌ، وَلَا يَكُنُّ مِنْهُ جَبَلٌ مَا فِی
أَصْلِهِ وَلَا قَلْبٌ مَا فِيهِ، وَلَا جَنْبٌ مَا فِی قَلْبِهِ، وَلَا
يَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِيرٌ وَلَا كَبِيرٌ، وَلَا يَسْتَخْفِی مِنْهُ
صَغِيرٌ لِصِغَرِهِ، وَلَا يَخْفیٰ عَلَيْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَلَا
فِی السَّماءِ، هُوَ الَّذِی يُصَوِّرُكُمْ فِی الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ
لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ.
(2) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیز، منزّه است خدای
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدای بینا که
هیچ‌کس بیناتر از او نیست، از بالای فراز کرسی حکومتش می‌بیند آنچه زیر هفت
زمین است و می‌بیند آنچه در تاریکی‌های خشکی و دریاست، دیده‌ها او را درک
نمی‌کند و او دیده‌ها را درک می‌کند و او مهربان و آگاه است، دیده‌اش را
تاریکی نمی‌پوشاند و چیزی از او با پوشش پوشیده نمی‌شود و دیوار چیزی را از
او پنهان نمی‌کند و خشکی و دریا از او غایب نمی‌شود و کوه آنچه را در ریشه
دارد از او پنهان نمی‌دارد و نه دلی آنچه را در نهاد خود دارد و نه پهلویی
آنچه را در دل دارد و کوچک و بزرگی نمی‌تواند خود را از او پنهان کند و
چیز کوچکی به خاطر کوچکی‌اش نمی‌تواند از او پنهان شود، در زمین و آسمان
چیزی بر او پنهان نیست، اوست که شما را به هرگونه که بخواهد در رحم‌ها صورت
می‌بندد، معبودی جز او نیست، نیرومند و فرزانه و دانا است.
﴿۳﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الَّذِی يُنْشِئُ السَّحابَ
الثِّقالَ وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلائِكَةُ مِنْ
خِيفَتِهِ، وَيُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصِيبُ بِها مَنْ يَشاءُ،
وَيُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ، وَيُنَزِّلُ
الْماءَ مِنَ السَّماءِ بِكَلِمَتِهِ، وَيُنْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ،
وَيَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الَّذِی
لَايَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّماءِ
وَلَا أَصْغَرُ مِنْ ذٰلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلّا فِی كِتابٍ مُبِينٍ.
(3) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفّس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیز، منزّه است
خدای آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به
امتداد کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدای
پدیدآورنده ابرهای گران و رعد همراه ستایش او تسبیح می‌گوید و نیز فرشتگان
از بیمش و صاعقه‌ها را می‌فرستد و هرکه را بخواهد به آن دچار می‌کند و
بادها را مژده‌ای پیشاپیش باران رحمتش می‌فرستد و با فرمانش آب را از آسمان
نازل می‌کند و گیاه را با نیرویش می‌رویاند و برگ درخت را به دانشش فرو
می‌ریزد، منزّه است خدایی که به اندازه سنگینی غباری در زمین و آسمان از او
پنهان نمی‌ماند و نه کوچک‌تر از آن و نه بزرگ‌تر از آن چیزی نیست مگر در
کتابی روشن.
﴿۴﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَا يُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الَّذِی يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ
كُلُّ أُنْثیٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَمَا تَزْدادُ وَكُلُّ شَیْءٍ
عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الْكَبِيرُ
الْمُتَعالِ سَواءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ
وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ
مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّٰهِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ الَّذِی يُمِيتُ الْأَحْياءَ وَيُحْيِی الْمَوْتیٰ
وَيَعْلَمُ مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَيُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ مَا
يَشاءُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمّیً.
(4) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیز، منزّه است خدای
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدایی که
می‌داند آنچه را هر مادری باردار است و آنچه را رَحِم‌ها فرو برند و آنچه
را بیفزایند و هر چیز نزد او به اندازه است، دانای پنهان و آشکار است، بزرگ
والاست، برای او برابر است که کسی از شما آهسته سخن گوید یا بلند و پنهان
شونده در شب باشد یا راه رونده آشکار در روز، برای خدا فرشتگان پی‌گیری است
پیش روی انسان و پشت سرش که از او به فرمان خدا محافظت می‌کنند، منزّه است
خدایی که می‌میراند زنده‌ها را و زنده می‌کند مردگان را و آگاه است آنچه
را زمین از ایشان می‌کاهد، خدایی که در رَحِم‌ها قرار می‌دهد آنچه را
بخواهد تا زمانی معین.
﴿۵﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ مالِكِ الْمُلْكِ، تُؤْتِی
الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ، وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ، وَتُعِزُّ
مَنْ تَشاءُ، وَتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ، بِيَدِكَ الْخَيْرُ، إِنَّكَ
عَلَیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ ، تُولِجُ اللَّيْلَ فِی النَّهارِ،
وَتُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّيْلِ، تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَيِّتِ،
وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ، وَتَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ
حِسابٍ.
(5) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدایی
که همه جفت‌ها را آفرید، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه
است خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده آنچه دیده می‌شود و
آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد کلمات بی‌پایانش، منزّه است
خدا پروردگار جهانیان، منزه است خدا، دارنده پادشاهی، به هر که بخواهی
پادشاهی می‌بخشی و از هر که بخواهی می‌ستانی و به هر که بخواهی عزت می‌دهی و
هر که را بخواهی به خاک ذلت می‌کشانی، خوبی و خیر فقط به دست توست، تو بر
هر کاری توانایی، شب را وارد روز می‌کنی و روز را وارد شب می‌نمایی، زنده
را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‌آوری و به هرکه بخواهی بی‌حساب روزی
می‌دهی.
﴿۶﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الَّذِی عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ
لَايَعْلَمُها إِلّا هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا
تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلّا يَعْلَمُها وَلَا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ
الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يابِسٍ إِلّا فِی كِتابٍ مُبِينٍ.
(6) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیزی، منزّه است خدا
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدایی که
کلیدهای غیب نزد اوست و آن‌ها را کسی جز او نمی‌داند و به هر چه در خشکی و
دریاست آگاهی دارد و برگی از درخت نمی‌افتد مگر آنکه می‌داند و نیست
دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و نه تر و خشکی مگر اینکه در کتابی روشن است.
﴿۷﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَا يُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّٰهِ الَّذِی لَا يُحْصِی مِدْحَتَهُ
الْقائِلُونَ، وَلَا يَجْزِی بِآلائِهِ الشَّاكِرُونَ الْعابِدُونَ،
وَهُوَ كَما قالَ وَفَوْقَ مَا نَقُولُ ، وَاللّٰهُ سُبْحانَهُ كَما
أَثْنیٰ عَلَیٰ نَفْسِهِ، وَلَا يُحِيطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلّا
بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَؤُودُهُ
حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِيمُ.
(7) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیز، منزّه است خدای
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدایی که
مدح‌کنندگان نمی‌توانند مدحش را برشمارند و سپاس‌گویان عبادت کننده توان
پرداخت پاداش نعمت‌هایش را ندارند و او چنان است که خود فرموده و برتر از
آنچه ما می‌گوییم و خدای پاک چنان است که خودش را ستوده، به چیزی از دانشش
احاطه نمی‌یابند مگر به اندازه‌ای که خود خواسته، حکومتش آسمان‌ها و زمین
را فراگرفته است و نگهداری آن‌ها، او را به زحمت نمی‌اندازد و او والا و
بزرگ است.
﴿۸﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَا يُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الَّذِی يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِی
الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْها، وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَمَا
يَعْرُجُ فِيها، وَلَا يَشْغَلُهُ مَا يَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا
يَخْرُجُ مِنْها عَمَّا يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيها،
وَلَا يَشْغَلُهُ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيها عمَّا
يَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْها، وَلَا يَشْغَلُهُ عِلْمُ
شَیْءٍ عَنْ عِلْمِ شَیْءٍ، وَلَا يَشْغَلُهُ خَلْقُ شَیْءٍ عَنْ خَلْقِ
شَیْءٍ، وَلَا حِفْظُ شَیْءٍ عَنْ حِفْظِ شَیْءٍ، وَلَا يُساوِيهِ
شَیْءٌ، وَلَا يَعْدِلُهُ شَیْءٌ، لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ، وَهُوَ
السَّمِيعُ الْبَصِيرُ.
(8) منزّه است
خدا آفریننده هر تنفّس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده هر چیز، منزّه است خدای
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدا که آنچه
را در زمین فرو می‌رود و آنچه را از آن بیرون می‌آید می‌داند و از آنچه از
آسمان فرو می‌ریزد و آنچه در آن بالا می‌رود می‌داند و او را سرگرم نکند
آنچه در زمین فرو می‌رود و از آن بیرون می‌آید، از آنچه از آسمان فرو
می‌ریزد و آنچه در آن بالا می‌رود و او را سرگرم نسازد آنچه از آسمان نازل
می‌شود و آنچه در آن بالا می‌رود و آنچه در زمین فرو می‌رود و از آن بیرون
می‌آید و او را سرگرم نکند آگاهی به چیزی از آگاهی به چیز دیگر و او را
سرگرم نکند آفریدن چیزی از آفریدن چیزی دیگر و نه نگهداری چیزی از نگهداری
چیزی دیگر و چیزی برابر او نیست و چیزی همتای او نمی‌باشد، چیزی مانند او
نیست و او شنوا و بیناست.
﴿۹﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّوْرِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ فاطِرِ السَّمَاواتِ وَالْأَرْضِ
﴿جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلاً أُولِی
أَجْنِحَةٍ مَثْنیٰ وَثُلاثَ وَرُباعَ يَزِيدُ فِی الْخَلْقِ مَا يَشاءُ
إِنَّ اللّٰهَ عَلَیٰ كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ، مَا يَفْتَحِ اللّٰهُ
لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِكَ لَها وَمَا يُمْسِكْ فَلا مُرْسِلَ
لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴾.
(9) منزّه است
خدای آفریننده هر تنفّس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است خدای
آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه است
خدا شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدا آفریننده هر چیز، منزّه است خدا
آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به امتداد
کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدا
پدیدآورنده آسمان‌ها و زمین، منزّه است خدایی که «فرشتگان را که دارای بال
های دوگانه و سه گانه و چهار گانه اند رسولانی [برای انجام امور تکوینی و
تشریعی] قرار داد، آنچه بخواهد در آفرینش می افزاید، مسلّماً خداوند بر هر
کاری تواناست؛ هر [نوع] رحمتی که خداوند برای مردم بفرستد کسی نمی تواند از
[رسیدن] آن [به مردم] جلوگیری کند و هرچه را [از کسی] بازدارد بعد از او
هیچ فرستنده ای برای آن نخواهد بود، فقط او توانای شکست ناپذیر است.»
﴿۱۰﴾
سُبْحانَ اللّٰهِ بارِیَ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمُصَوِّرِ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللّٰهِ جاعِلِ
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ، سُبْحانَ اللّٰهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّویٰ،
سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ كُلِّ شَیْءٍ، سُبْحانَ اللّٰهِ خالِقِ مَا يُریٰ
وَمَا لَايُریٰ، سُبْحانَ اللّٰهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللّٰهِ
رَبِّ الْعالَمِينَ، سُبْحانَ اللّهِ الَّذِی
﴿يَعْلَمُ مَا فِی السَّماواتِ وَمَا فِی
الْأَرْضِ مَا يَكُونُ مِنْ نَجْویٰ ثَلاثَةٍ إِلّا هُوَ رابِعُهُمْ وَلَا
خَمْسَةٍ إِلّا هُوَ سادِسُهُمْ وَلَا أَدْنیٰ مِنْ ذٰلِكَ وَلَا أَكْثَرَ
إِلّا هُوَ مَعَهُمْ أَيْنَما كانُوا ثُمَّ يُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِيمٌ﴾.
(10) منزّه
است خدای آفریننده هر تنفّس کننده، منزّه است خدای صورت‌آفرین، منزّه است
خدای آفریننده همه جفت‌ها، منزّه است خدای آفریننده تاریکی‌ها و نور، منزّه
است خدای شکافنده دانه و هسته، منزّه است خدای آفریننده‌ی هر چیز، منزّه
است خدا آفریننده آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود، منزّه است خدا به
امتداد کلمات بی‌پایانش، منزّه است خدا پروردگار جهانیان، منزّه است خدا که
« آنچه را در آسمان ها و آنچه را در زمین است می داند، هیچ گفت‌وگوی
محرمانه‌ای میان سه نفر نیست مگر آنکه او چهارمی آنان است و نه میان پنج
نفر مگر آنکه او ششمی آنان است و نه کمتر از آن و نه بیشتر مگر آنکه او
هرجا که باشند با آنان است، سپس روز قیامت ایشان را به اعمالی که انجام
داده‌اند آگاه می‌کند؛ زیرا خداوند به هرچیزی داناست.»