آلا؛ مفاتیح الجنان

يَا سالِخَ النَّهارِ مِنَ اللَّيْلِ فَإِذا نَحْنُ مُظْلِمُونَ، وَمُجْرِیَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّها بِتَقْدِيرِكَ يَا عَزِيزُ يَا عَلِيمُ، وَمُقَدِّرَ الْقَمَرِ مَنازِلَ حَتّیٰ عادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ، يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ، وَمُنْتَهیٰ كُلِّ رَغْبَةٍ، وَوَلِیَّ كُلِّ نِعْمَةٍ، يَا اللّٰهُ يَا رَحْمانُ، يَا اللّٰهُ يَا قُدُّوسُ، يَا أَحَدُ يَا واحِدُ يَا فَرْدُ، يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، لَكَ الْأَسْماءُ الْحُسْنیٰ، وَالْأَمْثالُ الْعُلْيا، وَالْكِبْرِياءُ وَالْآلاءُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، وَأَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هٰذِهِ اللَّيْلَةِ فِی السُّعَداءِ، وَرُوحِی مَعَ الشُّهَداءِ، وَ إِحْسانِی فِی عِلِّيِّينَ، وَإِساءَتِی مَغْفُورَةً، وَأَنْ تَهَبَ لِی يَقِيناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِی، وَإِيماناً يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّی، وَتُرْضِيَنِی بِما قَسَمْتَ لِی، وَآتِنا فِی الدُّنْيا حَسَنَةً، وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنا عَذابَ النَّارِ الْحَرِيقِ، وَارْزُقْنِی فِيها ذِكْرَكَ وَشُكْرَكَ، وَالرَّغْبَةَ إِلَيْكَ، وَالْإِنابَةَ وَالتَّوْفِيقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ.

ای برکننده‌ی روز از قامت شب، پس به ناگاه ما در تاریکی درآییم و روان کننده‌ی خورشید در جایگاهش به تقدیرت، ای توانا، ای دانا و تقدیرکننده ماه در منازل فلکی تا چون شاخه‌ی خرمای رسیده خشکیده برگردد، ای نور هر نور و نهایت هر شوق و سرچشمه هر نعمت، ای خدا، ای بخشنده، ای خدا، ای قدوس، ای یگانه، ای یکتا، ای بی‌همتا، ای خدا، ای خدا، ای خدا، نام‌های نیکوتر و نمونه‌های والاتر و بزرگ‌منشی و نعمت‌ها برای توست، از تو می‌خواهم بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرستی و قرار دهی نامم را در این شب در گروه سعادتمندان و روحم را با شهیدان و کردار نیکم را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت و بدکاری‌ام را آمرزیده و یقینی بر من بخشی که قلبم آن را لمس کند و ایمانی که دودلی را از من برطرف کند و خشنودی به آنچه نصیبم کردی و به ما در دنیا و آخرت نیکی عطا کن و از عذاب آتش سوزان نگاه دار و در این شب ذکر و شکر و شوق به‌سوی خود و توبه و توفیق به آنچه محمّد و خاندان محمّد ـ درود خدا بر آنان ـ را به آن موفق نمودی روزی‌ام فرما.