بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آلا؛ مفاتیح الجنان

 

دعای شب بیست و چهارم ماه رمضان

يَا فالِقَ الْإِصْباحِ وَجاعِلَ اللَّيْلِ سَكَناً وَالشَّمْسِ وَالْقَمَرِ حُسْباناً، يَا عَزِيزُ يَا عَلِيمُ يَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ وَالْقُوَّةِ وَالْحَوْلِ وَالْفَضْلِ وَالْإِنْعامِ وَالْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، يَا اللّٰهُ يَا رَحْمٰنُ يَا اللّٰهُ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا اللّٰهُ يَا ظاهِرُ يَا باطِنُ، يَا حَیُّ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ لَكَ الْأَسْماءُ الْحُسْنیٰ، وَالْأَمْثالُ الْعُلْيا، وَالْكِبْرِياءُ وَالْآلاءُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هٰذِهِ اللَّيْلَةِ فِی السُّعَداءِ، وَرُوحِی مَعَ الشُّهَداءِ، وَ إِحْسانِی فِی عِلِّيِّينَ، وَ إِساءَتِی مَغْفُورَةً، وَأَنْ تَهَبَ لِی يَقِيناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِی، وَإِيماناً يَذْهَبُ بِالشَّكِّ عَنِّی، وَرِضیً بِما قَسَمْتَ لِی، وَآتِنا فِی الدُّنْيا حَسَنَةً، وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنا عَذابَ النَّارِ الْحَرِيقِ، وَارْزُقْنِی فِيها ذِكْرَكَ وَشُكْرَكَ وَالرَّغْبَةَ إِلَيْكَ وَالْإِنابَةَ وَالتَّوْبَةَ وَالتَّوْفِيقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ.
ای شکافنده روشنی سپیده از شب و قراردهنده شب برای آرامش و خورشید و ماه برای حسابگری زمان، ای توانا، ای دانا، ای صاحب نعمت و عطا و قوت و قدرت و احسان و پاداش و بزرگی و رأفت و رحمت، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای یگانه، ای تنها، ای خدا، ای آشکار، ای نهان، ای زنده، معبودی جز تو نیست، نام‌های نیکوتر و نمونه‌های برتر و بزرگ‌منشی و نعمت‌ها ویژۀ توست، از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و اینکه قرار دهی در این شب نام مرا از سعادتمندان و روحم را با شهیدان و نیکوکاری‌ام را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت و گناهم را آمرزیده و به من ببخشی باوری که قلبم آن را لمس کند و یقینی که شک مرا از میان بردارد و خشنودی به آنچه نصیبم نمودی و به ما در دنیا و آخرت نیکی عطا کن و از عذاب آتش سوزان ما را حفظ کن و در این شب ذکر و شکر خویش و شوق به‌سوی خودت و بازگشت و توبه روزی‌ام کن و به آنچه محمّد و خاندان محمّد را که درودت بر او و بر ایشان باد بر آن موفق کردی، توفیقم ده.