آلا؛ مفاتیح الجنان

الْحَمْدُ لِلّٰهِ لَاشَرِيكَ لَهُ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ كَما يَنْبَغِی لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَعِزِّ جَلالِهِ وَكَما هُوَ أَهْلُهُ، يَا قُدُّوسُ يَا نُورُ، يَا نُورَ الْقُدْسِ، يَا سُبُّوحُ، يَا مُنْتَهَی التَّسْبِيحِ، يَا رَحْمانُ، يَا فاعِلَ الرَّحْمَةِ، يَا اللّٰهُ، يَا عَلِيمُ، يَا كَبِيرُ، يَا اللّٰهُ، يَا لَطِيفُ، يَا جَلِيلُ، يَا اللّٰهُ، يَا سَمِيعُ، يَا بَصِيرُ، يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ يَا اللّٰهُ، لَكَ الْأَسْماءُ الْحُسْنیٰ، وَالْأَمْثالُ الْعُلْيا، وَالْكِبْرِياءُ وَالْآلاءُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، وَأَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی هٰذِهِ اللَّيْلَةِ فِی السُّعَداءِ، وَرُوحِی مَعَ الشُّهَداءِ، وَ إِحْسانِی فِی عِلِّيِّينَ، وَإِساءَتِی مَغْفُورَةً، وَأَنْ تَهَبَ لِی يَقِيناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِی، وَإِيماناً يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّی، وَتُرْضِيَنِی بِمَا قَسَمْتَ لِی، وَآتِنا فِی الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنا عَذابَ النَّارِ الْحَرِيقِ، وَارْزُقْنِی فِيها ذِكْرَكَ وَشُكْرَكَ، وَالرَّغْبَةَ إِلَيْكَ وَالْإِنابَةَ وَالتَّوْبَةَ وَالتَّوْفِيقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ.

خدا را سپاس که شریکی ندارد، خدا را سپاس آن‌گونه که سزاوار بزرگواری ذات و توانمندی شکوه اوست و چنان‌که شایسته اوست، ای قدوس، ای نور، ای نور مقدس، ای سُبّوح، ای نهایت پاکی، ای بخشنده، ای رحمت‌کنندۀ رحمت، ای خدا، ای دانا، ای بزرگ، ای خدا، ای لطیف، ای برجسته، ای خدا، ای شنوا، ای بینا، ای خدا، ای خدا، ای خدا، نام‌های نیکوتر و نمونه‌های برتر و بزرگ‌منشی و نعمت‌ها ویژۀ توست، از تو می‌خواهم بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرستی و قرار دهی نامم را در این شب از سعادتمندان و روحم را با شهیدان و نیکوکاری‌ام را در بلندمرتبه‌ترین درجه بهشت و گناهم را آمرزیده و به من ببخشی یقینی که قلبم آن را لمس کند و ایمانی که شک مرا از میان بردارد و خشنودی به آنچه نصیبم کردی و در دنیا و در آخرت نیکی به ما عطا کن و ما را از عذاب آتش سوزان حفظ فرما و در این شب ذکر و شکر خویش و شوق به‌سوی خودت و بازگشت و توبه را روزی‌ام کن و به آنچه محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و آنان) را بر آن موفق نمودی، توفیقم ده.