آلا؛ مفاتیح الجنان

اما اعمال هر ماه نو؛ چند عمل است:

اوّل:

خواندن دعاهای نقل‌شده در وقت دیدن هلال که بهترین آن‌ها دعای «اعمال اول ماه رمضان» ذکر شد.

دوم:

خواندن «هفت مرتبه» سوره «حمد» برای دفع درد چشم.

سوم:

اندکی پنیر خوردن، چه روایت شده: هرکه خود را به خوردن آن در اول هر ماه مقید کند، امید است در آن ماه حاجتش ردّ نشود.

چهارم:

در شب اوّل دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت پس از سوره «حمد» سوره «اَنعام» را قرائت کند و از خداوند بخواهد او را از هر ترس و دردی ایمن گرداند و در آن ماه حادثه‌ای را نبیند که ناپسند او باشد.

پنجم:

در روز اوّل دو رکعت نماز بخواند، در رکعت اول پس از سوره «حمد» «سی‌مرتبه» سوره «توحید» و در رکعت دوم بعد از سوره «حمد» «سی‌مرتبه» سوره «قدر» بخواند و پس از نماز صدقه بدهد؛ چون چنین کند، سلامتی‌اش را در آن ماه از خدا خریده است.

از بعضی روایات استفاده می‌شود که پس از نماز چنین بخواند:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، ﴿وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلّا عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا، كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ.﴾ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، ﴿وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كَاشِفَ لَهُ إِلّا هُوَ، وَ إِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ، يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ، وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.﴾ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، ﴿سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً﴾، ﴿مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ﴾، ﴿حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ﴾، ﴿وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَی اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ﴾، ﴿لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ﴾، ﴿رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ﴾، ﴿رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً، وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ﴾.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، «هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر آن‌که رزقش فقط بر عهدۀ خداست و قرارگاه دائم و موقّت او را می‌داند، همه در کتابی روشنگر [چون لوح محفوظ، ثبت] است». به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، «اگر خداوند آسیبی به تو رسانَد جز او برطرف‌کنندۀ آن نیست و اگر برای تو خیری بخواهد کسی قدرت دفع احسانِ او را ندارد، خیرش را به هرکه از بندگانش بخواهد می‌رساند، او بسیار آمرزنده و مهربان است». به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، «همانا خداوند پس از سختی آسانی قرار می‌دهد»، «آنچه خدا بخواهد [انجام می‌گیرد] و هیچ نیرویی جز به‌وسیلۀ خدا [کارگر] نیست»، «خداوند برای ما بس است و او نیکو کارسازی است»، «من کارم را به خداوند وامی‌گذارم؛ زیرا خداوند به بندگان بیناست»، «معبودی جز تو نیست، تو [از هر عیب و نقصی] منزّهی، همانا من [به سبب کناره‌گیری از قومم بدون اِذن تو] از کسانی بودم که به خود جفا روا داشتم»، «پروردگارا! من به هر خیری که به‌سویم بفرستی نیازمندم»، «ای پروردگارم! مرا تنها [و بی‌فرزند] نگذار که تو بهترین وارثانی».