چون از
عمل ستون سوم فارغ شدی، به دکّه باب امیرمؤمنان برو و آن آلونکی است متصّل
به دری که از مسجد، به سوی خانه امیرمؤمنان باز می‌شده است. پس چهار رکعت
نماز بخوان به
«حمد» و هر سوره که خواستی، چون فارغ شدی «تسبیح حضرت زهرا» را بجا آورد و بگو:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْضِ حَاجَتِي
يَا اللَّهُ، يَا مَنْ لا يَخِيبُ سَائِلُهُ، وَ لا يَنْفَدُ نَائِلُهُ،
يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ، يَا مُجِيبَ الدَّعَوَاتِ، يَا رَبَّ
الْأَرَضِينَ وَ السَّمَاوَاتِ، يَا كَاشِفَ الْكُرُبَاتِ، يَا وَاسِعَ
الْعَطِيَّاتِ، يَا دَافِعَ النَّقِمَاتِ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ
حَسَنَاتٍ، عُدْ عَلَيَّ بِطَوْلِكَ وَ فَضْلِكَ وَ إِحْسَانِكَ، وَ
اسْتَجِبْ دُعَائِي فِيمَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ مِنْكَ، بِحَقِّ
نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّكَ وَ أَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ.
خدایا درود
فرست بر محمّد و خاندان محمّد و حاجتم را برآور ای خدا، ای آن‌که سئوال
کننده‌اش هرگز ناامید نمی‌شود و عطایش به پایان نمی‌رسد، ای برآورنده
حاجات، ای اجابت‌کننده دعاها، ای پروردگار زمین‌ها و آسمان‌ها، ای برطرف
کننده رنج‌ها و غصّه‌ها، ای بخشایشگر عطاها، ای دورکننده کیفرها، ای
تبدیل‌کننده بدی‌ها به خوبی‌ها، با عطا و فضل و احسانت به سوی من بازگرد و
دعایم را اجابت کن، در آنچه از تو خواستم و از تو طلبیدم، به حق پیامبر و
وصی و اولیای شایسته‌ات.
چگونگی نمازی دیگر در این مقام:
و آن دو رکعت است، پس از سلام و تسبیح بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي حَلَلْتُ بِسَاحَتِكَ، لِعِلْمِي بِوَحْدَانِيَّتِكَ وَ
صَمَدَانِيَّتِكَ، وَ أَنَّهُ لا قَادِرَ عَلَی قَضَاءِ حَاجَتِي
غَيْرُكَ، وَ قَدْ عَلِمْتُ يَا رَبِّ، أَنَّهُ كُلَّمَا شَاهَدْتُ
نِعْمَتَكَ عَلَيَّ، اشْتَدَّتْ فَاقَتِي إِلَيْكَ، وَ قَدْ طَرَقَنِي
يَا رَبِّ مِنْ مُهِمِّ أَمْرِي مَا قَدْ عَرَفْتَهُ، لِأَنَّكَ عَالِمٌ
غَيْرُ مُعَلَّمٍ، وَ أَسْأَلُكَ بِالاسْمِ الَّذِي وَضَعْتَهُ عَلَی
السَّمَاوَاتِ فَانْشَقَّتْ، وَ عَلَی الْأَرَضِينَ فَانْبَسَطَتْ، وَ
عَلَی النُّجُومِ فَانْتَشَرَتْ، وَ عَلَی الْجِبَالِ فَاسْتَقَرَّتْ، وَ
أَسْأَلُكَ بِالاسْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ عِنْدَ
عَلِيٍّ، وَ عِنْدَ الْحَسَنِ وَ عِنْدَ الْحُسَيْنِ، وَ عِنْدَ
الْأَئِمَّةِ كُلِّهِمْ، صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ، أَنْ
تُصَلِّيَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَقْضِيَ لِي يَا
رَبِّ حَاجَتِي، وَ تُيَسِّرَ عَسِيرَهَا، وَ تَكْفِيَنِي مُهِمَّهَا،
وَ تَفْتَحَ لِي قُفْلَهَا، فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ، وَ
إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَكَ الْحَمْدُ، غَيْرَ جَائِرٍ فِي حُكْمِكَ، وَ
لا حَائِفٍ فِي عَدْلِكَ.
خدایا به
آستانت فرود آمدم، به خاطر دانشم به یگانگی و بی‌نیازی‌ات و اینکه توانایی
نیست جز تو بر برآوردن حاجتم، ای پروردگارم دانستم که هر زمان نعمت را بر
خود مشاهده کردم، نیازمندی‌ام به تو فوق‌العاده‌تر شده، اینک ای پروردگارم
از کارهای مهم چیزی عارض من شده که تو آن را می‌دانی، زیرا تو عالم بدون
معلّمی، از تو درخواست می‌کنم به حق آن نامی که بر آسمان‌ها نهادی و شکافته
شدند و بر زمین‌ها نهادی و گسترده گشتند و بر ستارگان نهادی و پخش شدند و
بر کوه‌ها نهادی و پابرجا گشتند و از تو می‌خواهم به حق نامی که قرار دادی
نزد محمّد و علی و نزد حسن و حسین و همه امامان درود خدا بر همه ایشان،
اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و ای پروردگار حاجتم را برایم
برآوری و آسان کنی دشوار آن را و مهمّ آن را کفایت نمایی و قفل آن را برایم
بگشایی، اگر این کار را انجام دهی پس تو را سپاس و اگر انجام ندهی باز هم
تو را سپاس که ستمکار در حکم و متجاوز از عدلت نیستی.
پس طرف راست صورت را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ يُونُسَ بْنَ مَتَّی عَبْدَكَ وَ نَبِيَّكَ، دَعَاكَ فِي
بَطْنِ الْحُوتِ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا أَدْعُوكَ فَاسْتَجِبْ
لِي، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ .
خدایا یونس بن
متی بنده و پیامبرت تو را در شکم ماهی خواند، دعایش را اجابت کردی و من هم
تو را می‌خوانم پس دعایم را اجابت کن به حق محمّد و خاندان محمّد.
آنگاه به آنچه می‌خواهی دعا کن، سپس طرف چب صورت را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ، وَ تَكَفَّلْتَ
بِالْإِجَابَةِ، وَ أَنَا أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي، فَصَلِّ عَلَی
مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَنِي يَا
كَرِيمُ.
خدایا به
دعاکردن فرمان دادی و اجابتش را عهده‌دار شدی و من چنان‌که دستورم دادی دعا
می‌کنم، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن‌طور که وعده نمودی
دعایم را مستجاب کن ای کریم.
سپس پیشانی را بر زمین بگذار و بگو:
يَا مُعِزَّ كُلِّ ذَلِيلٍ، وَ يَا مُذِلَّ كُلِّ عَزِيزٍ، تَعْلَمُ
كُرْبَتِي، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ فَرِّجْ عَنِّي يَا
كَرِيمُ.
ای عزیزکننده
هر خوار و خوارکننده هر عزیز، گرفتاری‌ام را می‌دانی، پس بر محمّد و خاندان
محمّد درود فرست و به من گشایش ده ای کریم.
ذکر نمازی برای رفع حاجت در محلّ مذکور:
و آن‌چنان است که چهار رکعت نماز می‌خوانی، پس از سلام و «تسبیح حضرت زهرا» بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مَنْ لا تَرَاهُ الْعُيُونُ، وَ لا
تُحِيطُ بِهِ الظُّنُونُ، وَ لا يَصِفُهُ الْوَاصِفُونَ، وَ لا
تُغَيِّرُهُ الْحَوَادِثُ، وَ لا تُفْنِيهِ الدُّهُورُ، تَعْلَمُ
مَثَاقِيلَ الْجِبَالِ، وَ مَكَايِيلَ الْبِحَارِ وَ وَرَقَ الْأَشْجَارِ،
وَ رَمْلَ الْقِفَارِ، وَ مَا أَضَاءَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ،
وَ أَظْلَمَ عَلَيْهِ اللَّيْلُ، وَ وَضَحَ عَلَيْهِ النَّهَارُ، وَ لا
تُوَارِي مِنْكَ سَمَاءٌ سَمَاءً، وَ لا أَرْضٌ أَرْضاً، وَ لا جَبَلٌ
مَا فِي أَصْلِهِ، وَ لا بَحْرٌ مَا فِي قَعْرِهِ، أَسْأَلُكَ أَنْ
تُصَلِّيَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَ خَيْرَ
أَمْرِي آخِرَهُ، وَ خَيْرَ أَعْمَالِي خَوَاتِيمَهَا، وَ خَيْرَ
أَيَّامِي يَوْمَ أَلْقَاكَ، إِنَّكَ عَلَی كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ؛
خدایا از تو
می‌خواهم، ای آن‌که چشم‌ها نبیندش و گمان‌ها فرانگیرندش و وصف‌کنندگان او
را وصف نکنند و حوادث دگرگونش ننمایند و روزگاران فانی‌اش نکند، تو می‌دانی
سنگینی کوه‌ها را و پیمانه دریاها را و برگ‌های درختان را و ریگ‌های
صحراها را و آنچه را خورشید روشنی دهد و ماه و شب بر آن تاریکی اندازد و
روز بر آن روشن گردد، از تو پنهان نمی‌کند آسمانی آسمان دیگر را و نه زمینی
زمین دیگر را و نه کوهی آنچه را در ریشه آن است و نه دریایی آنچه را در
قعر آن است، از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و اینکه
بهترین کارم را آخرین کار و بهترین اعمالم را سرانجام آن‌ها و بهترین
روزهایم را روزی که ملاقاتت کنم قرار ده، البته تو بر هر کاری توانایی.
اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَأَرِدْهُ، وَ مَنْ كَادَنِي
فَكِدْهُ، وَ مَنْ بَغَانِي بِهَلَكَةٍ فَأَهْلِكْهُ، وَ اكْفِنِي مَا
أَهَمَّنِي مِمَّنْ دَخَلَ هَمُّهُ عَلَيَّ؛ اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِي فِي
دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ الْوَاقِي؛ يَا مَنْ
يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ لا يَكْفِي مِنْهُ شَيْءٌ، اكْفِنِي مَا
أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ، وَ صَدِّقْ قَوْلِي وَ
فِعْلِي؛ يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ، فَرِّجْ عَنِّي الْمَضِيقَ، وَ لا
تُحَمِّلْنِي مَا لا أُطِيقُ؛ اللَّهُمَّ احْرُسْنِي بِعَيْنِكَ الَّتِي
لا تَنَامُ، وَ ارْحَمْنِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ؛ يَا أَرْحَمَ
الرَّاحِمِينَ، يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ، أَنْتَ عَالِمٌ بِحَاجَتِي وَ
عَلَی قَضَائِهَا قَدِيرٌ، وَ هِيَ لَدَيْكَ يَسِيرٌ، وَ أَنَا إِلَيْكَ
فَقِيرٌ، فَمُنَّ بِهَا عَلَيَّ يَا كَرِيمُ؛ إِنَّكَ عَلَی كُلِّ شَيْ
ءٍ قَدِيرٌ .
خدایا هرکه به
بدی قصد من کند قصدش کن و هرکه به من بداندیشی کند با او بداندیشی کن و
هرکه با عامل هلاکتی به من تجاوز کند او را هلاک کن و مرا آنچه نگران کرده،
از کسی که نگرانی‌اش بر من وارد شده بازم دار. خدایا مرا در زره محکمت در
آور و مرا با پوشش حفظ کننده‌ات بپوشان، ای آن‌که از همه‌چیز کفایت کند و
از او چیزی کفایت ننماید، از آنچه از کار دنیا و آخرت مرا نگران کرده
کفایتم کن، گفتار و کردارم را تصدیق کن، ای غمخوار، ای رفیق، تنگنایی را از
من گشایش ده و چیزی که طاقتش را ندارم بر من تحمیل مکن. خدایا با دیده‌ات
مرا نگهبانی کن که هرگز نمی‌خوابد و به قدرتت بر من رحم فرما، ای
مهربان‌ترین مهربانان، ای والا، ای بزرگ، تو به حاجت من دانایی و بر
برآوردنش توانایی و این کار نزد تو آسان است و من به تو نیازمندم، پس در
برآوردن حاجتم بر من منّت گذار، ای بزرگوار، البته تو بر هر کاری توانایی.
سپس به سجده می‌روی و می‌گویی:
إِلَهِي قَدْ عَلِمْتَ حَوَائِجِي، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ
مُحَمَّدٍ وَ اقْضِهَا، وَ قَدْ أَحْصَيْتَ ذُنُوبِي، فَصَلِّ عَلَی
مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهَا، يَا كَرِيمُ .
معبود من تو
حاجاتم را دانسته‌ای، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن‌ها را
برآور، البته تو گناهانم را شمرده‌ای، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و
آن‌ها را بیامرز ای کریم.
سپس طرف راست صورت خود را بر زمین بگذار و بگو:
إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ، فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ، افْعَلْ بِي
مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَ لا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ؛ يَا
أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
اگر بد بنده‌ای بودم، تو خوب پروردگاری هستی، با من آن کن که شایسته آنی و آن مکن که من سزاوار آنم، ای مهربان‌ترین مهربانان.
سپس طرف چپ صورت خود را بر زمین بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ؛ يَا كَرِيمُ.
خدایا اگر گناه از بنده‌ات بزرگ شد، لیکن گذشت از سوی تو نیکو شد؛ ای کریم.
پس پیشانی را بر زمین بگذار و بگو:
ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ، وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ.
رحم کن به کسی که بد کرده و مرتکب گناه شده و درمانده گشته و به اقرار روی آورده.
این دعاها تا «وَ اغْفِرْهَا یَا کَرِیمُ» همان دعایی است که در کتاب «مزار قدیم» در اعمال صحن مسجد سَهْله در مقام امام زین‌العابدین(علیه‌السلام) نقل‌شده.