آلا؛ مفاتیح الجنان

به دنبال نماز ظهر [چنان‌که در کتاب «مصباح المُتَهَجِّد» آمده] بگو:

لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ، لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمُ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، اَللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِكَ، وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ، وَ الْغَنِيمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ، وَ السَّلامَةَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ، اَللّهُمَّ لا تَدَعْ لِي ذَنْبًا إِلّا غَفَرْتَهُ، وَ لا هَمًّا إِلّا فَرَّجْتَهُ، وَ لا سُقْماً إِلّا شَفَيْتَهُ، وَ لا عَيْباً إِلّا سَتَرْتَهُ، وَ لا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ، وَ لا خَوْفاً إِلّا آمَنْتَهُ، وَ لا سُوءً إِلّا صَرَفْتَهُ، وَ لا حَاجَةً هِيَ لَكَ رِضاً وَ لِيَ فِيهَا صَلاحٌ إِلّا قَضَيْتَهَا، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

معبودی جز خداوند بزرگ بردبار نیست، معبودی جز خدا نیست، پروردگار عرش بلندمرتبه، ستایش ویژۀ پروردگار جهانیان است. خدایا از تو می‌خواهم مرا موفق به انجام انگیزه‌های رحمت خویش و اسباب آمرزش خود کنی و بهره‌مندی از هر کار نیک و سلامت از هر کار بدی را از تو می‌خواهم. خدایا! بر من گناهی مگذار، جز آنکه بیامرزی و اندوهی منه جز آنکه از دلم برداری و نه دردی مگر آنکه درمان کنی و نه عیبی مگر آنکه بپوشانی و نه رزقی مگر آنکه گسترده‌سازی و نه ترسی جز اینکه مرا از آن ایمنی دهی و نه پیش‌آمد بدی مگر آنکه آن را برگردانی و نه حاجتی که تو را در آن رضایت و مرا در آن مصلحت است مگر اینکه روا کنی‌ ای مهربان‌ترین مهربانان، دعایم را مستجاب کن، ای پروردگار جهانیان.

و «ده مرتبه» بگو:

بِاللَّهِ اعْتَصَمْتُ، وَ بِاللَّهِ أَثِقُ، وَ عَلَی اللَّهِ أَتَوَكَّلُ.

به خداوند چنگ می‌زنم و بر خدا اعتماد می‌کنم و به خداوند توکل می‌نمایم.

پس می‌گویی:

اللّٰهُمَّ إِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِی فَأَنْتَ أَعْظَمُ، وَإِنْ كَبُرَ تَفْرِيطِی فَأَنْتَ أَكْبَرُ، وَإِنْ دامَ بُخْلِی فَأَنْتَ أَجْوَدُ، اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِی عَظِيمَ ذُنُوبِی بِعَظِيمِ عَفْوِكَ، وَكَثِيرَ تَفْرِيطِی بِظَاهِرِ كَرَمِكَ، وَاقْمَعْ بُخْلِی بِفَضْلِ جُودِكَ، اللّٰهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ.

خدایا، اگر گناهانم بزرگ است تو بزرگ‌تری و اگر کوتاهی در بندگی‌ام بزرگ است، تو بزرگ‌تری و اگر همواره بخل می‌ورزم، تو بخشنده‌تری. خدایا، بزرگی گناهانم را به بزرگی گذشتت و بسیاری کوتاهی‌ام را به بزرگواری آشکارت بیامرز و بخل مرا با جود سرشارت ریشه‌کن ساز. خدایا! هر نعمتی که در دست ماست از سوی توست، معبودی جز تو نیست، از تو آمرزش می‌خواهم و به‌سوی تو باز می‌گردم.