شیخ
بزرگوار ثقة الاسلام نوری (عطّر الله مرقده) این دعا را در «صحیفه ثانیه
علویه» ذکر کرده و فرموده است: برای این دعا در کلمات ارباب طلسمات و
تسخیرات شرح عجیبی است و برای آن آثار شگفتی بیان کرده‌اند و من چون اعتماد
بر آن آثار نداشتم از بیان آن‌ها خودداری کردم، ولی اصل دعا را از باب
مسامحه از روی اقتدا به علمای برجسته یادآوری می‌کنم؛
و آن دعا این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبِّ أَدْخِلْنِی فِی لُجَّةِ
بَحْرِ أَحَدِيَّتِكَ، وَطَمْطَامِ يَمِّ وَحْدانِيَّتِكَ، وَقَوِّنِی
بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطانِ فَرْدانِيَّتِكَ، حَتَّیٰ أَخْرُجَ إِلیٰ
فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِكَ، وَفِی وَجْهِی لَمَعاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ
آثارِ حِمايَتِكَ، مَهِيباً بِهَيْبَتِكَ، عَزِيزاً بِعِنايَتِكَ،
مُتَجَلِّلاً مُكَرَّماً بِتَعْلِيمِكَ وَتَزْكِيَتِكَ،
به نام خدا که
رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ پروردگارا مرا در ژرفای دریای
یگانگی‌ات و در میان اقیانوس یکتایی‌ات وارد ساز و با نیروی چیرگی سلطنت
فرد و تنهایت، توانمند گردان تا به فضای بی‌کران رحمتت درآیم، درحالی‌که در
چهره‌ام درخشندگی‌های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت
پرشکوه باشم و به توجهت توانمند باشم و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار
باشم،
وَأَلْبِسْنِی خِلَعَ الْعِزَّةِ وَالْقَبُولِ، وَسَهِّلْ لِی مَناهِجَ
الْوُصْلَةِ وَالْوُصُولِ، وَتَوِّجْنِی بِتاجِ الْكَرامَةِ وَالْوَقارِ،
وَأَلِّفْ بَيْنِی وَبَيْنَ أَحِبَّائِكَ فِی دارِ الدُّنْيا وَدارِ
الْقَرارِ، وَارْزُقْنِی مِنْ نُورِ اسْمِكَ هَيْبَةً وَسَطْوَةً تَنْقادُ
لِیَ الْقُلُوبُ وَالْأَرْواحُ، وَتَخْضَعُ لَدَیَّ النُّفُوسُ
وَالْأَشْباحُ،
خدایا لباس‌های
توانمندی و قبولی را بر من بپوشان و برایم راه‌های پیوند و پیوستگی را
هموار کن و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما و میان من و شیفتگانت در دنیا و
آخرت پیوند انداز و از نور نامت شوکت و قوّتی به من عطا کن که دل‌ها و
جان‌ها مطیع من گردند و نفوس و بدن‌ها نزد من فروتن شوند،
يَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقابُ الْجَبابِرَةِ، وَخَضَعَتْ لَدَيْهِ
أَعْناقُ الْأَكاسِرَةِ، لَامَلْجَأَ وَلَا مَنْجٰا مِنْكَ إِلّا
إِلَيْكَ، وَلَا إِعانَةَ إِلّا بِكَ، وَلَا اتِّكاءَ إِلّا عَلَيْكَ؛
ادْفَعْ عَنِّی كَيْدَ الْحاسِدِينَ، وَظُلُماتِ شَرِّ الْمُعانِدِينَ،
وَارْحَمْنِی تَحْتَ سُرادِقَاتِ عَرْشِكَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ،
أَيِّدْ ظاهِرِی فِی تَحْصِيلِ مَراضِيكَ، وَنَوِّرْ قَلْبِی وَسِرِّی
بِالاطِّلاعِ عَلیٰ مَناهِجِ مَساعِيكَ،
ای آن‌که گردن
گردنکشان برایش خوار گشته و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده‌اند، پناهگاه و
راه رهایی از تو جز به تو نیست و کمکی نیست جز به‌وسیله تو و تکیه‌گاهی
نیست جز بر تو؛ خدایا! بداندیشی حسودان و تیرگیهای شرّ دشمنان را از من
دور کن و به من زیر سراپرده‌های عرشت رحمت آر، ای گرامی‌ترین گرامیان، ظاهر
هستی‌ام را در به دست آوردن خشنودی‌ات نیرومند کن و قلب و نهادم را با
آگاهی بر راه‌های رسیدن به پیشگاهت روشن ساز.
إِلٰهِی كَيْفَ أَصْدُرُ عَنْ بابِكَ بِخَيْبَةٍ مِنْكَ، وَقَدْ
وَرَدْتُهُ عَلیٰ ثِقَةٍ بِكَ ؟! وَكَيْفَ تُؤْيِسُنِی مِنْ عَطائِكَ
وَقَدْ أَمَرْتَنِی بِدُعائِكَ ؟!
خدایا چگونه
از در خانه‌ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالی‌که با اعتماد به تو وارد آن
شدم و چگونه از عطایت ناامیدم می‌کنی درحالی‌که مرا به دعا در پیشگاهت
فرمان دادی،
وَهَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَيْكَ، مُلْتَجِئٌ إِلَيْكَ، باعِدْ بَيْنِی
وَبَيْنَ أَعْدائِی كَما باعَدْتَ بَيْنَ أَعْدائِی، اخْتَطِفْ
أَبْصارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِكَ وَجَلالِ مَجْدِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ
اللّٰهُ الْمُعْطِی جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُكَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاكَ
بِلَطائِفِ رَحْمَتِكَ، يَا حَیُّ يَا قَيُّومُ، يَا ذَا الْجَلالِ
وَالْإِكْرامِ وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ سَيِّدِنا وَنَبِيِّنا مُحَمَّدٍ
وَآلِهِ أَجْمَعِينَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ.
اینک به تو
روی آورده‌ام و از تو پناه می‌جویم، بین من و دشمنانم دوری انداز، چنان‌که
بین دشمنانم دوری انداختی، به نور پاک و عظمت و بزرگواری‌ات دیدگان دشمنانم
را از دیدن من نابینا کن، به یقین تو، خدای عطابخش نعمت‌های بزرگ و باارزش
به بندگان رازو و نیاز خویش هستی که با لطائف رحمتت تو را می‌خوانند، ای
زنده، ای پاینده، ای صاحب بزرگی و مهمان‌نوازی و درود خدا بر مولای ما و
پیامبر ما محمّد و بر همه خاندان پاک و پاکیزه‌اش.