بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آلا؛ مفاتیح الجنان

 

مقدمه

سید ابن طاووس (ره) در کتاب «جمال الاسبوع» فرموده است: ابن بابویه با ذکر سند از صَقر بن ابی دُلَف روایت کرده: زمانی که متوکل عباسی حضرت امام هادی(علیه‌السلام) را به شهر [سامرای کنونی] آورد و نزد دربان خود (زراقی) حبس کرد، روزی برای خبر گرفتن از احوال آن حضرت نزد زراقی رفتم.
گفت: چه کاری داری؟ گفتم: برای دیدن شما آمده‌ام. ساعتی باهم نشستیم و از هر دری سخن گفتیم تا زمانی که مردم را پراکنده کرد و مجلس خلوت شد، باز از من پرسید: برای چه پیش من آمده‌ای؟ من به همان صورت اوّل پاسخ گفتم، ولی او گفت: گویا آمده‌ای که خبری از مولای خود، امام هادی(علیه‌السلام) بگیری؟
من ترسیدم، گفتم: مولای من متوکل خلیفه است، گفت: ساکت شو که مولای تو بر حقّ است و من نیز هم‌عقیده توام. گفتم: الْحَمْدُ لِلّٰه؛ سپس گفت: آیا می‌خواهی به زیارت آن حضرت بروی؟ گفتم: آری. گفت: اندکی بنشین تا پیک از نزد آن حضرت بیرون آید، من نشستم تا زمانی که پیک پیام‌آورنده بیرون شد، پس‌ازآن پسرکی را مأموریت داد تا مرا نزد آن حضرت ببرد.
وقتی به خدمت آن جناب رسیدم، دیدم بر روی حصیری نشسته و در برابرشان قبری آماده کرده‌اند! به وجود مبارکشان سلام کردم، سلامم را پاسخ داد، سپس دستور داد بنشینم، فرمود: برای چه آمده‌ای؟ گفتم: برای خبر گرفتن از حالات شما آمده‌ام، آنگاه به خاطر دیدن آن قبر گریه کردم. حضرت فرمود: گریه نکن که در این زمان از سوی ایشان آسیبی به من نمی‌رسد، گفتم: الْحَمْدُ لِلّٰه؛
سپس گفتم: ای سرور من، حدیثی از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده است که من معنی آن را نمی‌فهمم، فرمود آن حدیث کدام است؟ عرض کردم: «
لا تُعادُوا الْأَیّامَ فَتُعادِیکُمْ
؛ با روزها دشمنی نکنید تا آن‌ها با شما دشمنی نورزند».
فرمود: مراد از روزها تا زمانی که آسمان‌ها و زمین برپاست، ما هستیم.
شنبه: نام رسول خداست؛
یکشنبه: امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)؛
دوشنبه: حسن و حسین(علیهماالسلام)؛
سه‌شنبه: علی بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد (علیهم‌السلام)؛
چهارشنبه: موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی(علیهم‌السلام) و من؛
پنجشنبه: فرزندم حسن(علیه‌السلام)؛
جمعه: فرزند فرزندم که اهل حق گرداگردش جمع می‌شوند.
این است معنی ایام، پس در دنیا با ایشان دشمنی مکنید که در آخرت با شما دشمنی خواهند کرد. آنگاه فرمود: با من خداحافظی کن و برو که بر تو ایمن نیستم و می‌ترسم آزاری به تو رسد.
سپس سید این حدیث را به سند دیگر از قطب راوندی روایت کرده، آنگاه فرموده: زیارت حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روز شنبه این است:
صفحه اول