المناجاة التاسعة: مناجاة المحبّين
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛
إِلٰهِی مَنْ ذَا الَّذِی ذاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِكَ فَرامَ مِنْكَ بَدَلاً
؟ وَمَنْ ذَا الَّذِی أَنَِسَ بِقُرْبِكَ فَابْتَغَیٰ عَنْكَ حِوَلاً ؟
معبودم، کیست
آن‌که شیرینی محبّتت را چشید پس به‌جای تو دیگری را برگزید؟ و کیست آن‌که
با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روی برتافتن از تو شد؟
إِلٰهِی فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ،
وَأَخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ، وَشَوَّقْتَهُ إِلَیٰ لِقائِكَ،
وَرَضَّيْتَهُ بِقَضَائِكَ، وَمَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَیٰ وَجْهِكَ،
وَحَبَوْتَهُ بِرِضَاكَ، وَأَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِكَ وَقِلَاكَ،
وَبَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فِی جِوارِكَ، وَخَصَصْتَهُ
بِمَعْرِفَتِكَ، وَأَهَّلْتَهُ لِعِبادَتِكَ، وَهَيَّمْتَ قَلْبَهُ
لِإِرادَتِكَ، وَاجْتَبَيْتَهُ لِمُشَاهَدَتِكَ؛ وَأَخْلَيْتَ وَجْهَهُ
لَكَ، وَفَرَّغْتَ فُؤادَهُ لِحُبِّكَ، وَرَغَّبْتَهُ فِيما عِنْدَكَ،
وَأَلْهَمْتَهُ ذِكْرَكَ، وَأَوْزَعْتَهُ شُكْرَكَ، وَشَغَلْتَهُ
بِطَاعَتِكَ، وَصَيَّرْتَهُ مِنْ صَالِحِی بَرِيَّتِكَ، وَاخْتَرْتَهُ
لِمُنَاجَاتِكَ، وَقَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَیْءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ .
خدایا، ما را
از کسانی قرار ده که برای قرب ولایتت برگزیدی و برای دوستی و محبتت خالص
نمودی و برای دیدارت مشتاق کردی و به قضایت راضی ساختی و نعمت نگاه به
جمالت را عطایش کردی و به خشنودی‌ات از او حمایت کردی و از غم هجران و
دوری‌ات پناه دادی و در جوارت در جایگاه راستی جای دادی و به شناخت خود
مخصوصشان کردی و برای بندگی‌ات سزاوارش نمودی و به اراده‌ات دلباخته‌اش
کردی و برای تماشای جمالت برگزیدی؛ و رویش را برای خود از غیر، پاک کردی و
دلش را برای عشقت تهی نمودی و آن را به‌سوی آنچه نزد توست مشتاق فرمودی و
یادت را به او الهام کردی و سپاس‌گزاری‌ات را نصیبش نمودی و به طاعتت مشغول
ساختی و او را از بندگان شایسته‌ات گرداندی و برای راز و نیازت انتخاب
کردی و جدا کردی از او هرچه که او را از تو جدا می‌کند،
اللّٰهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الارْتِياحُ إِلَيْكَ
وَالْحَنِينُ، وَدَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَالْأَنِينُ، جِباهُهُمْ
سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِكَ، وَعُيُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فِی خِدْمَتِكَ،
وَدُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْيَتِكَ، وَقُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ
بِمَحَبَّتِكَ، وَأَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِكَ؛
خدایا ما را
از کسانی قرار ده که شیوه‌هایشان و اشتیاقشان آرام گرفتن به درگاه توست و
روزگارشان آه و ناله است و پیشانی‌شان در پیشگاه عظمتت بر سجده و دیدگانشان
در خدمتت بی‌خواب و اشکشان از ترس تو روان و دل‌هاشان به عشقت آویخته و
قلوبشان از حرمت و ارجمندی‌ات از جا کنده است؛
يَا مَنْ أَنْوارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ مُحِبِّيهِ رَائِقَةٌ ،
وَسُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِيهِ شَائِفَةٌ ، يَا مُنَیٰ
قُلُوبِ الْمُشْتَاقِينَ، وَيَا غَايَةَ آمَالِ الْمُحِبِّينَ،
أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ، وَحُبَّ كُلِّ عَمَلٍ
يُوصِلُنِی إِلَیٰ قُرْبِكَ، وَأَنْ تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمَّا
سِوَاكَ، وَأَنْ تَجْعَلَ حُبِّی إِيَّاكَ قائِداً إِلَیٰ رِضْوَانِكَ،
وَشَوْقِی إِلَيْكَ ذَائِداً عَنْ عِصْيانِكَ، وَامْنُنْ بِالنَّظَرِ
إِلَيْكَ عَلَیَّ، وَانْظُرْ بِعَيْنِ الْوُدِّ وَالْعَطْفِ إِلَیَّ،
وَلَا تَصْرِفْ عَنِّی وَجْهَكَ، وَاجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْإِسْعادِ
وَالْحُِظْوَةِ عِنْدَكَ، يَا مُجِيبُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
ای آن‌که
انوار قدسش برای دیدگان عاشقانش جلوه‌گر است و شکوه و عظمت دانشش برای قلوب
عارفانش دیدنی است، ای آرمان دل مشتاقان، ای نهایت آروزهای عاشقان، از تو
می‌خواهم دوستی خودت را و دوستی آنان‌که تو را دوست دارند و دوستی هر کاری
که مرا به میدان قرب تو می‌رساند و اینکه خودت را نزد من محبوب‌تر از
دیگران قرار دهی و عشقم را به وجودت راهبر به‌سوی خرسندی‌ات گردانی و شوقم
را به حضرتت بازدارنده از نافرمانی‌ات سازی، خدایا تماشای زیبایی وجودت را
بر من منّت گذار و به من به دیده عشق و عاطفه بنگر و رویت از من متاب و مرا
نزد خود از اهل خوشبختی و بهره‌مندی قرار ده، ای اجابت کننده، ای
مهربان‌ترین مهربانان.