آلا؛ مفاتیح الجنان

و بین نماز مغرب و عشاء، نماز

«غفیله»

را می‌خوانی که دو رکعت است؛
در رکعت اول بعد از «حمد» می‌خوانی:

﴿وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنٰادیٰ فِي الظُّلُمٰاتِ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ أَنْتَ سُبْحٰانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّٰالِمِينَ، فَاسْتَجَبْنٰا لَهُ وَ نَجَّيْنٰاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذٰلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ.﴾

و صاحب ماهی [یونس] را [یاد کن]، هنگامی که خشمگین [از بین قومش] رفت و گمان کرد که ما هرگز بر او تنگ نخواهیم گرفت، پس در تاریکی‌ها[ی شب، و عمق آب، و شکم ماهی] ندا داد که: معبودی جز تو نیست، تو [از هر عیب و نقصی] منزّهی، همانا من [به سبب کناره‌گیری از قومم بدون اِذن تو]، از کسانی بودم که به خود جفا روا داشتم، پس دعایش را مستجاب کردیم و از اندوه نجاتش دادیم و مؤمنان را این گونه نجات می دهیم.

و در رکعت دوم پس از «حمد» می‌خوانی:

﴿وَ عِنْدَهُ مَفٰاتِحُ الْغَيْبِ لاٰ يَعْلَمُهٰا إِلاّٰ هُوَ وَ يَعْلَمُ مٰا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مٰا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّٰ يَعْلَمُهٰا وَ لاٰ حَبَّةٍ فِي ظُلُمٰاتِ الْأَرْضِ وَ لاٰ رَطْبٍ وَ لاٰ يٰابِسٍ إِلاّٰ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ.﴾

کلیدهای [خزائن] غیب فقط نزد اوست و کسی جز او آن ها را نمی داند، به آنچه در خشکی و دریاست داناست، هیچ برگی نمی افتد مگر آن که آن را می داند و هیچ دانه ای در تاریکی های زمین و هیچ تَر و خشکی نیست مگر آن که در کتابی روشن [چون لوح محفوظ] ثبت است.

پس دست‌ها را به حالت قنوت بلند کن و بگو:

اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَفَاتِحِ الْغَيْبِ، الَّتِي لا يَعْلَمُهَا إِلّا أَنْتَ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا

(و به جای کَذَا وَ کَذَا حاجت خویش را بیان می کنی)

خدایا به‌حق کلیدهای غیب که کسی جز تو از آن‌ها آگاه نیست، از تو می‌خواهم بر محمد و خاندان او درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

(و به جای کَذَا وَ کَذَا حاجت خویش را بیان کن)

و سپس بگو:

اللّهُمَّ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي، وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِي، تَعْلَمُ حَاجَتِي، فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي.

خدایا! تو ولی‌نعمت من هستی و بر انجام خواسته من توانایی، حاجتم را می‌دانی، پس به‌حق محمد و خاندان او (درود بر او و ایشان) از تو می‌خواهم که حاجتم را روا سازی.

و حاجت خود را درخواست کن زیرا روایت شده: هرکه این نماز را بخواند و حاجت خود را بخواهد، آنچه را درخواست کند حق‌تعالی به او عطا فرماید.