[در روز جمعه] پس از نماز صبح، پیش از آنکه سخن بگوید این دعا را بخواند تا کفّاره گناهان او از این جمعه تا جمعه‌ی دیگر باشد:
اللّٰهُمَّ مَا قُلْتُ فِي جُمُعَتِي هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ حَلَفْتُ
فِيها مِنْ حَلْفٍ، أَوْ نَذَرْتُ فِيها مِنْ نَذْرٍ، فَمَشِيْيّتُكَ
بَيْنَ يَدَيْ ذٰلِكَ كُلِّهِ، فَمَا شِئْتَ مِنْهُ أَنْ يَكُونَ كَانَ،
وَمَا لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ يَكُنْ، اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِي وَتَجاوَزْ
عَنِّي، اللّٰهُمَّ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ فَصَلاَتِي عَلَيْهِ،
وَمَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتي عَلَيْهِ.
خدایا! هر سخنی
که در این جمعه‌ام بر زبان آورم و یا هر سوگندی که در آن به زبان آورم و
یا هر نذری که در آن نذر کنم، خواست و اراده تو پیشاپیش همه‌ی این‌هاست، پس
در این میان هرچه را تو بخواهی بشود می‌شود و هرچه را که نخواهی نشود،
خدایا! مرا بیامرز و از من درگذر. خدایا! هرکه را تو بر او درود فرستی پس
درودم بر او باد و هرکه را تو لعنت کنی، پس لعنتم بر او باد.
و دست‌کم در هر ماه یک‌بار این عمل را انجام دهد.