شیخ از
جناب ابوالقاسم حسین بن روح که نایب خاص حضرت صاحبالامر (عج) است روایت
کرده که آنحضرت فرمود: در ماه رجب در هر زیارتگاهی از زیارتگاههای شریف
که باشی به این زیارت صاحب مزار را زیارت کن.
پس چون وارد حرم میشوی بگو:
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی أَشْهَدَنا مَشْهَدَ أَوْلِيائِهِ فِی رَجَبٍ،
وَأَوْجَبَ عَلَيْنا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ، وَصَلَّی اللّٰهُ
عَلَیٰ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَعَلَیٰ أَوْصِيائِهِ الْحُجُبِ .
ستایش ویژه
خداوند است که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد و آنچه را که از
حق ایشان بر ما واجب بود، واجب کرد و درود خدا بر محمّد، برگزیده خدا و
جانشینان در پردههای (رحمتش)،
اللّٰهُمَّ فَكَما أَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَأَ نْجِزْ لَنا
مَوْعِدَهُمْ، وَأَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ، غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ
وِرْدٍ فِی دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ،
إِنِّی قَدْ قَصَدْتُكُمْ وَاعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِی وَحَاجَتِی
وَهِیَ فَكَاكُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَالْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِی دَارِ
الْقَرارِ، مَعَ شِيعَتِكُمُ الْأَبْرَارِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ
بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ،
خدایا!
چنانکه ما را به محضر ایشان حاضر کردی، به وعده آنها در حق ما وفا کن و
ما را به جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بیآنکه از ورود به
خانه همیشگی و بهشت جاوید رانده شویم و سلام بر شما، من به قصد شما آمدهام
و در خواهش و حاجتم به شما تکیه کردم، حاجتم آزادیام از دوزخ و جای گرفتن
در کنار شما در خانه ابدی است، همراه با پیروان نیکوکارتان و سلام بر شما
به خاطر شکیباییتان، چه نیکوست این خانه آخرت،
أَنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ،
وَعَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ، فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ، وَيُشْفَی
الْمَرِيضُ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِيضُ؛ إِنِّی
بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ، وَعَلَی اللّٰهِ
بِكُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها
وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُؤُونِی لَدَيْكُمْ وَصَلَاحِها،
من خواهنده و
آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست؛ فقط به وسیلهی شما
شکستگی جبران شود و بیمار درمان پذیرد و آنچه را رحمها بیفزایند و کم کنند
انجام پذیرد؛ من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم و خدا را به
شما سوگند میدهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن
آنها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختیهای آنها،
به همراه کارهایم نزد شما و اصلاح آنها
وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ، وَلَكُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ،
يَسْأَلُ اللّٰهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ، وَسَعْيُهُ إِلَيْكُمْ غَيْرَ
[غَيْرُ] مُنْقَطِعٍ، وَأَنْ يَرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ
مَرْجِعٍ إِلَیٰ جَنَابٍ مُمْرِعٍ، وَخَفْضِ عَيشٍ مُوَسَّعٍ، وَدَعَةٍ
وَمَهَلٍ إِلَیٰ حِينِ الْأَجَلِ، وَخَيْرِ مَصِيرٍ وَمَحَلٍّ فِی
النَّعِيمِ الْأَزَلِ، وَالْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ، وَدَوامِ الْأُكُلِ،
وَشُرْبِ الرَّحِيقِ وَالسَّلْسَلِ ، وَعَلٍّ وَنَهَلٍ لَاسَأَمَ مِنْهُ
وَلَا مَلَلَ،
و سلام بر
شما، سلام وداع کنندهای که نیازهایش را به شما سپرده، از خدا میخواهد
دوباره بهسوی شما بازگردد و راهش به سوی شما قطع نشود و اینکه خدا مرا
برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستی پر، بهجایی سرسبز و
زیستگاهی خوش و گسترده و راحت و آسوده تا رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و
جایگاهی در ناز و نعمت ازلی و زندگی آینده ابدی و خوردنیهای دائمی و
نوشیدن شراب طهور و آب گوارا، نوشیدن چند بار و یکبار که از نوشیدنش خستگی
و ملالی دست ندهد
وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّی
الْعَوْدِ إِلَیٰ حَضْرَتِكُمْ، وَالْفَوْزِ فِی كَرَّتِكُمْ،
وَالْحَشْرِ فِی زُمْرَتِكُمْ، وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ
عَلَيْكُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ
الْوَكِيلُ.
و رحمت خدا و
برکات و تحیاتش بر شما تا بازگشتم به محضر شما و رستگاری در حکومتتان و
محشور شدن در زمره شما و رحمت خدا و برکات و درودها و تحیاتش بر شما و او
ما را بس است و نیکو وکیلی است.