بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

آلا؛ مفاتیح الجنان

 

صلوات بر امام محمد تقی(ع)

در صلوات بر آن حضرت بگو:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، وَصَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، الزَّكِيِّ التَّقِيِّ، وَالْبَرِّ الْوَفِيِّ، وَالْمُهَذَّبِ النَّقِيِّ، هادِي الْأُمَّةِ، وَوارِثِ الْأَئِمَّةِ، وَخازِنِ الرَّحْمَةِ، وَيَنْبُوعِ الْحِكْمَةِ، وَقائِدِ الْبَرَكَةِ، وَعَدِيلِ الْقُرْآنِ فِي الطَّاعَةِ، وَواحِدِ الْأَوْصِياءِ فِي الْإِخْلاصِ وَالْعِبادَةِ، وَحُجَّتِكَ الْعُلْيا، وَمَثَلِكَ الْأَعْلیٰ، وَكَلِمَتِكَ الْحُسْنیٰ، الدَّاعِي إِلَيْكَ، وَالدَّالِّ عَلَيْكَ، الَّذِي نَصَبْتَهُ عَلَماً لِعِبادِكَ، وَمُتَرْجِماً لِكِتابِكَ، وَصادِعاً بِأَمْرِكَ، وَناصِراً لِدِينِكَ، وَحُجَّةً عَلَیٰ خَلْقِكَ، وَنُوراً تَخْرُقُ بِهِ الظُّلَمَ، وَقُدْوَةً تُدْرَكُ بِهَا الْهِدايَةُ، وَشَفِيعاً تُنالُ بِهِ الْجَنَّةُ .
خدایا درود فرست بر محمّد و اهل‌بیتش و درود فرست بر محمّد بن علی پاک، پرهیزگار، نیکوکار کامل‌دهنده، پیراسته، بی‌عیب، راهنمای امّت و وارث امامان و خزانه‌دار رحمت و چشمه‌های حکمت و پیشرو برکت و همسان قرآن در وجوب طاعت از او و یک تن از جانشینان در اخلاص و عبادت و حجّت والایت و نمونه برترت و کلمه زیباترت، دعوت‌کننده به سویت و دلالت کننده بر وجودت که او را چونان پرچمی برای بندگانت نصب کردی و او را قرار دادی مفسّر کتابت و آشکارا اجرا کننده امرت و یاور دینت و حجّت بر بندگانت و نوری که به وسیله او پرده تاریکی‌ها دریده شود و مقتدایی که هدایت به وسیله او دریافت گردد و شفیعی که به وسیله آن به بهشت توان رسید.
اللّٰهُمَّ وَكَما أَخَذَ فِي خُشُوعِهِ لَكَ حَظَّهُ، وَاسْتَوْفیٰ مِنْ خَشْيَتِكَ نَصِيبَهُ، فَصَلِّ عَلَيْهِ أَضْعافَ مَا صَلَّيْتَ عَلَیٰ وَلِيٍّ ارْتَضَيْتَ طاعَتَهُ، وَقَبِلْتَ خِدْمَتَهُ، وَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا فِي مُوالاتِهِ مِنْ لَدُنْكَ فَضْلاً وَ إِحْساناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً، إِنَّكَ ذُو الْمَنِّ الْقَدِيمِ، وَالصَّفْحِ الْجَمِيلِ.
خدایا همچنان که در فروتنی برای تو بهره‌اش را گرفت و از ترس تو سهمش را کامل نمود پس بر او درود فرست، چندین برابر آنچه درود فرستادی، بر نماینده‌ای که طاعتش را پسندیدی و خدمتش را پذیرفتی و از سوی ما به او درود و سلام برسان و به ما از پیش خود، در دوستی‌اش فضل و احسان و آمرزش و خوشنودی عنایت کن، تو صاحب احسان دیرینه و چشم‌پوشی زیبا هستی.