روایت شده که امام صادق(علیه‌السلام) پس از قرائت قرآن مجید این دعا را می‌خواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّی قَدْ قَرَأْتُ مَا قَضَيْتَ مِنْ كِتابِكَ الَّذِی
أَنْزَلْتَهُ عَلَیٰ نَبِيِّكَ الصَّادِقِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ
وَآلِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ رَبَّنا . اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی مِمَّنْ
يُحِلُّ حَلالَهُ، وَيُحَرِّمُ حَرامَهُ، وَيُؤْمِنُ بِمُحْكَمِهِ
وَمُتَشابِهِهِ، وَاجْعَلْهُ لِی أُنْساً فِی قَبْرِی، وَأُنْساً فِی
حَشْرِی، وَاجْعَلْنِی مِمَّنْ تُرْقِيهِ بِكُلِّ آيَةٍ قَرَأَها
دَرَجَةً فِی أَعْلَیٰ عِلِّيِّينَ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ.
خدایا آنچه را
از کتابت دستور داده بودی خواندم، کتابی که بر پیامبر راستگویت (درود خدا
بر او و خاندانش) نازل کردی، پس سپاس شایسته‌ی توست ای پروردگار؛ خدایا مرا
از کسانی قرار ده که حلالش را حلال و حرامش را حرام می‌شمارند، به محکم و
متشابهش ایمان می‌آورند و آن را مونس در قبر و قیامتم گردان و مرا از کسانی
قرار ده که او را به هر آیه‌ای که می‌خواند در برترین جایگاه بهشت بالا
بری، آمین ای پروردگار جهانیان.