علامه مجلسی در «زاد المعاد» در اعمال عید مولود که روز «هفدهم ربیعالاول» است فرموده:
شیخ مفید و شهید و سید ابن طاووس (ره) گفتهاند: چون بخواهی در غیر مدینه
طیبه حضرت رسول گرامی را زیارت کنی، غسل کن و چیزی شبیه قبر در برابر خود
بساز و نام مبارک آن حضرت را بر آن بنویس، سپس بایست و دل خود را متوجه آن
حضرت کن و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ،
وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَنَّهُ سَيِّدُ
الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ، وَأَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِياءِ
وَالْمُرْسَلِينَ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلَیٰ أَهْلِ بَيْتِهِ
الْأَئِمَةِ الطَّيِّبِينَ.
گواهی میدهم
که معبودی جز خدا نیست، یگانه و بیشریک است و گواهی میدهم که محمّد بنده و
رسول اوست و آقای پیشینیان و پسینیان و سرور پیامبران و رسولان است، خدایا
بر او و اهلبیتش، آن امامان پاک درود فرست.
سپس بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيلَ
اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ
يَا صَفِيَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَحْمَةَ اللّٰهِ،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ
اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَجِيبَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ
يَا خاتَِمَ النَّبِيِّينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ
الْمُرْسَلِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قائِماً بِالْقِسْطِ، السَّلامُ
عَلَيْكَ يَا فَاتِحَ الْخَيْرِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ
الْوَحْيِ وَالتَّنْزِيلِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُبَلِّغاً عَنِ
اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَ يُّهَا السِّراجُ الْمُنِيرُ؛
سلام بر تو ای
رسول خدا، سلام بر تو ای دوست صمیمی خدا، سلام بر تو ای پیامبر خدا، سلام
بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای رحمت خدا، سلام بر تو ای منتخب خدا،
سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای بنده نجیب خدا، سلام بر تو ای خاتم
پیامبران، سلام بر تو ای سرور رسولان، سلام بر تو ای قیام کننده به عدالت،
سلام بر تو ای فتح کننده خیر، سلام بر تو ای معدن وحی و تنزیل، سلام بر تو
ای رساننده پیام از سوی خدا، سلام بر تو ای چراغ پرفروغ؛
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُبَشِّرُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نَذِيرُ،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُنْذِرُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللّٰهِ
الَّذِي يُسْتَضاءُ بِهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَیٰ أَهْلِ بَيْتِكَ
الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْهادِينَ الْمَهْدِيِّينَ، السَّلامُ
عَلَيْكَ وَعَلَیٰ جَدِّكَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، وَعَلَیٰ أَبِيكَ عَبْدِ
اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیٰ أُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهَبٍ، السَّلامُ
عَلَیٰ عَمِّكَ حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَداءِ، السَّلامُ عَلَیٰ عَمِّكَ
الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، السَّلامُ عَلَیٰ عَمِّكَ
وَكَفِيلِكَ أَبِي طَالِبٍ، السَّلامُ عَلَی ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ
الطَّيَّارِ فِي جِنَانِ الْخُلْدِ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَحْمَدُ؛
سلام بر تو ای
مژده دهنده، سلام بر تو ای بیمدهنده، سلام بر تو ای هشداردهنده، سلام بر
تو ای نور خدا که به آن روشنی جویند، سلام بر تو و بر اهلبیت پاک و پاکیزه
و راهنما و راهیافتهات، سلام بر تو و بر جدّت عبدالمطلب و بر پدرت
عبدالله، سلام بر مادرت آمنه دختر وَهَب، سلام بر عمویت حمزه سرور شهیدان،
سلام بر عمویت عباس فرزند عبدالمطلب، سلام بر عمویت و سرپرستت ابوطالب،
سلام بر پسر عمویت جعفر، پرواز کننده در بهشت جاوید، سلام بر تو ای محمّد،
سلام بر تو ای احمد؛
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلَی الْأَوَّلِينَ
وَالْآخِرِينَ، وَ السَّابِقَ إِلَیٰ طَاعَةِ رَبِّ الْعالَمِينَ،
وَالْمُهَيْمِنَ عَلَیٰ رُسُلِهِ، وَالْخاتَِمَ لِأَنْبِيائِهِ،
وَالشَّاهِدَ عَلَیٰ خَلْقِهِ، وَالشَّفِيعَ إِلَيْهِ، وَالْمَكِينَ
لَدَيْهِ، وَالْمُطاعَ فِي مَلَكُوتِهِ، الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصافِ،
الْمُحَمَّدَ لِسائِرِ الْأَشْرافِ، الْكَرِيمَ عِنْدَ الرَّبِّ،
وَالْمُكَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ، الْفائِزَ بِالسِّباقِ،
وَالْفائِتَ عَنِ اللِّحاقِ، تَسْلِيمَ عارِفٍ بِحَقِّكَ، مُعْتَرِفٍ
بِالتَّقْصِيرِ فِي قِيامِهِ بِواجِبِكَ، غَيْرِ مُنْكِرٍ مَا انْتَهیٰ
إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ، مُوْقِنٍ بِالْمَزِيداتِ مِنْ رَبِّكَ، مُؤْمِنٍ
بِالْكِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ، مُحَلِّلٍ حَلالَكَ، مُحَرِّمٍ
حَرامَكَ، أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ مَعَ كُلِّ شاهِدٍ،
وَأَتَحَمَّلُها عَنْ كُلِّ جاحِدٍ؛
سلام بر تو ای
حجّت خدا بر پیشینیان و پسینیان و پیشیگیرنده بر طاعت پروردگار جهانیان و
نگهبان بر رسولانش و خاتم پیامبرانش و گواه بر بندگانش و شفیع به درگاهش و
ارجمند در نزدش و پیروی شده در ملکوتش، پیامبر ستودهتر در صفات و پسندیده
بر دیگر برجستگان، بزرگوار نزد پروردگار و طرف سخن واقع شده از پس
پردههای غیب، آنکه در مسابقه بندگی بر همه پیروز آمد و کسی در این مسابقه
به او وصل نگردد، بر تو سلام میدهم، سلام آگاه به حقت و اقرارکننده به
کوتاهی در قیامش، نسبت به حقوق واجبی که برای تو است، انکار کننده نیست،
نسبت به آنچه که به آن از فضلت رسیده، یقین کننده به فزونیهای نصیبت از
سوی پروردگارت، مؤمن به کتابی که بر تو نازل شده، حلال شمارنده حلالت و
حرام داننده حرامت، گواهی میدهم ای فرستاده خدا با هر شاهد و به عهده
برمیدارم از جانب هر انکارکننده؛
أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ، وَنَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ،
وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ، وَصَدَعْتَ بِأَمْرِهِ، وَاحْتَمَلْتَ
الْأَذَیٰ فِي جَنْبِهِ، وَدَعَوْتَ إِلیٰ سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ
وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِيلَةِ، وَأَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذِي
كانَ عَلَيْكَ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَغَلُظْتَ
عَلَی الْكافِرِينَ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّیٰ أَتَاكَ
الْيَقِينُ، فَبَلَغَ اللّٰهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ،
وَأَعْلیٰ مَنازِلِ الْمُقَرَّبِينَ، وَأَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلِينَ
حَيْثُ لَايَلْحَقُكَ لاحِقٌ، وَلَا يفُوقُكَ فائِقٌ، وَلَا يَسْبِقُكَ
سابِقٌ، وَلاَ ٰيَطْمَعُ فِي إِدْراكِكَ طامِعٌ؛
به اینکه
پیامهای پروردگارت را رساندی و برای امّتت خیرخواهی کردی و در راه
پروردگارت کوشیدی و آشکارا به اجرای دستورش برخاستی و در کنارش تحمّل آزار
کردی و به راهش با منطق محکم و پند نیکو، زیبا دعوت کردی و حقّی که بر عهده
تو بود ادا نمودی، به یقین نسبت به اهل ایمان مهربان و نسبت به کافران
سختگیر بودی و خدا را بندگی نمودی تا مرگ تو را دررسید، خدا برساند تو را
به برجستهترین مقام اکرامشدگان و برترین جایگاههای مقرّبان و بالاترین
درجات رسولان آنجا که رسندهای به تو نرسد و شخص برتری بر تو برتری نجوید و
پیشیگیرندهای بر تو پیشی نگیرد و طمعکنندهای در دریافت تو طمع ننماید؛
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الْهَلَكَةِ،
وَهَدَانَا بِكَ مِنَ الضَّلالَةِ، وَنَوَّرَنا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ،
فَجَزاكَ اللّٰهُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَیٰ
نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ، وَرَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَيْهِ،
بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا رَسُولَ اللّٰهِ زُرْتُكَ عارِفاً بِحَقِّكَ،
مُقِرّاً بِفَضْلِكَ، مُسْتَبْصِراً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَكَ وَخَالَفَ
أَهْلَ بَيْتِكَ، عارِفاً بِالْهُدَیٰ الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ، بِأَبِي
أَنْتَ وَأُمِّي وَنَفْسِي وَأَهْلِي وَمالِي وَوَلَدِي، أَنَا أُصَلِّي
عَلَيْكَ كَما صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْكَ وَ صَلَّیٰ عَلَيْكَ مَلائِكَتُهُ
وَ أَنْبِياؤُهُ وَرُسُلُهُ صَلاةً مُتَتابِعَةً وافِرَةً مُتَواصِلَةً
لَاانْقِطاعَ لَها وَلَا أَمَدَ وَلَا أَجَلَ، صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْكَ
وَعَلَیٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ كَما أَنْتُمْ
أَهْلُهُ.
ستایش ویژۀ
خداست که ما را به وسیله تو از هلاکت رهانید و از گمراهی به راه راست هدایت
کرد و از تاریکی به نورانیت آورد، خدا پاداشت دهد ای رسول خدا در نبوّتت،
پاداشی برتر از آنچه پیامبری را از امّتش عطا کرده و رسولی را از طرف
آنانکه به سویشان فرستاده شده عنایت کرده، پدر و مادرم فدایت ای رسول خدا،
زیارتت کردم با آشنایی به حقت و اقرارکننده به برتریات و با بینایی به
گمراهی کسی که با تو و اهلبیتت مخالفت کرد، آشنایم به هدایتی که تو بر آن
هستی، پدرم و مادرم و خود و خانوادهام و مال و فرزندانم فدایت باد، من به
تو درود میفرستم، چنانکه خدا و فرشتگان و انبیاء و رسولانش بر تو درود
فرستادند، درودی پیاپی، کامل، پیوسته که نه برایش بریدن باشد و نه اندازه و
زمان، درود بر تو و بر اهلبیت پاک و پاکیزهات، آنچنانکه شما شایسته آن
هستید.
پس دستها را بگشا و بگو:
اللّٰهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَواتِكَ، وَنَوَامِيَ بَرَكاتِكَ،
وَفَواضِلَ خَيْراتِكَ، وَشَرائِفَ تَحِيَّاتِكَ وَتَسْلِيمَاتِكَ
وَكَرامَاتِكَ وَرَحَمَاتِكَ، وَصَلَوَاتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ،
وَأَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ، وَأَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبِينَ،
وَعِبادِكَ الصَّالِحِينَ، وَأَهْلِ السَّمَاواتِ وَالْأَرَضِينَ، وَمَنْ
سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ
عَلَیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَشاهِدِكَ وَنَبِيِّكَ وَنَذِيرِكَ
وَأَمِينِكَ وَمَكِينِكَ وَنَجِيِّكَ وَنَجِيبِكَ وَحَبِيبِكَ وَخَلِيلِكَ
وَصَفِيِّكَ وَصَفْوَتِكَ وَخاصَّتِكَ وَخالِصَتِكَ وَرَحْمَتِكَ وَخَيْرِ
خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، وَخازِنِ
الْمَغْفِرَةِ، وَقائِدِ الْخَيْرِ وَالْبَرَكَةِ؛
خدایا قرار ده
درودهای همه جانبهات و روینده برکاتت و فزونیهای خیراتت و شرافتهای
تحیاتت و سلامهایت و کرامتهایت و رحمتهایت و درودهای فرشتگان مقرّبت و
انبیای مرسلت و امامان برگزیدهات و بندگان شایستهات و اهل آسمانها و
زمینها و هرکه تسبیح تو گوید، ای پروردگار جهانیان، از گذشتگان و آیندگان،
بر محمّد بندهات و فرستادهات و گواه بر آفریدههایت و پیامبرت و
بیمدهندهات و امینت و بنده با قدرت و ارجمند و نجیبت و محبوب و دوست
صمیمی و برگزیده و مخصوص، خالص و رحمتت و بهترین انتخاب شده از میان
آفریدههایت، پیامبر رحمت و خزانهدار آمرزش و پیشرو خیر و برکت؛
وَمُنْقِذِ الْعِبادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ، وَداعِيهِمْ إِلَیٰ
دِينِكَ، الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ، أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثاقاً،
وَآخِرِهِمْ مَبْعَثاً، الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ،
وَالْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ، وَالدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ،
وَالْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ، وَأَوْدَعْتَهُ الْأَصْلابَ الطَّاهِرَةَ،
وَنَقَلْتَهُ مِنْها إِلَی الْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ
لَهُ، وَتَحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ، إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ
حِراسَتِهِ وَحِفْظِهِ وَحِياطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عاصِمَةً
حَجَبْتَ بِها عَنْهُ مَدانِسَ الْعَهْرِ وَمَعائِبَ السِّفاحِ، حَتَّیٰ
رَفَعْتَ بِهِ نَواظِرَ الْعِبادِ، وَأَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلادِ
بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلادَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتارِ، وَأَلْبَسْتَ
حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوارِ؛
و رهانندهی
بندگان به اجازهات از هلاکت و فراخوانندهی آنان به دین استوارت، به
فرمانت، اولین پیامبران در پیمان و آخرینشان در رسالت، آن پیامبری که فرو
بردی او را در دریای برتری و مزیت و منزلت بس بزرگ و درجهی بس بلند و
مرتبهی برجسته و او را در صُلبهای پاک به امانت گذاشتی و وی را از باب
لطف و مهرت بر او از آن صلبها به رحمهای پاک منتقل کردی، آنگاه برای حفظ و
حراست و نگهداری و پاسبانیاش، از قدرتت دیدهبانی نگهدارنده گماشتی که از
او بهوسیله آن نگهدارنده آلودگیهای فحش و رذیلت و معایب کار زشت را باز
داشتی تا اینکه به وسیله آن حضرت تیزبینی بندگان را رفعت دادی و سرزمینهای
مرده را زنده کردی، به اینکه از نور ولادتش، تاریکیهای پردهها را برطرف
نمودی و پوشاندی به وسیله او بر حَرمت جامههای انوار را؛
اللّٰهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشرَفِ هٰذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ،
وَذُخْرِ هٰذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ، صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا
وَفَیٰ بِعَهْدِكَ وَبَلَّغَ رِسَالاتِكَ وَقاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ
عَلَیٰ تَوْحِيدِكَ، وَقَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزازِ دِينِكَ،
وَلَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْویٰ فِي مُجاهَدَةِ أَعْدائِكَ، وَأَوْجَبْتَ لَهُ
بِكُلِّ أَذیً مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي
حاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضائِلَ وَيَمْلِكُ بِهَا
الْجَزِيلَ مِنْ نَوالِكَ، وَقَدْ أَسَرَّ الْحَسْرَةَ، وَأَخْفَی
الزَّفْرَةَ، وَتَجَرَّعَ الْغُصَّةَ، وَلَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ
وَحْيُكَ .
خدایا،
همچنانکه او را به شرف این مرتبه کریمانه و اندوخته این منقبت عظیمه
اختصاص دادی، بر او درود فرست چنانکه به عهدت وفا کرد و پیامهایت را
رساند و بر توحیدت با اهل انکار جنگید و خویشی خود را با اهل کفر برای
سربلندی دینت قطع کرد و جامه گرفتاری را در مبارزه با دشمنانت بر تن نمود و
تو هم در برابر هر آزاری که به او رسید یا هر کیدی که آن را احساس کرد، از
گروهی که قصد کشتنش را داشتند، واجب فرمودی، فضیلتی که بر فضائل برتری
جوید و به آن عطای بس بزرگت را مالک شود، چراکه آن حضرت اندوهش را پنهان
کرد و نفسهای پر غصهاش را مخفی نمود و شربت اندوه را چشید و از آنچه
وحیات برایش مشخص کرده بود، پا فرا نگذاشت.
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَعَلَیٰ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلاةً تَرْضاها
لَهُمْ، وَبَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَسَلاماً، وَآتِنا
مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْساناً وَرَحْمَةً
وَغُفْراناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.
خدایا بر او و
اهلبیتش درود فرست، درودی که آن را برای آنها بپسندی و از سوی ما تحیت
بسیار و سلام به آنان برسان و از پیشگاهت به خاطر دوستی ایشان به ما افزونی
و احسان و رحمت و آمرزش عطا کن، تو دارای لطف و محبت بسیار بزرگی.
سپس چهار رکعت نماز زیارت با هر سورهای که بخواهی به دو سلام بخوان و پس از آن «تسبیح حضرت زهرا»(سلامالله علیها) را زمزمه کن و بگو:
اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ:
﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ
جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ
لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً﴾ وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ .
خدایا خود به
پیامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) فرمودی: «اگر آنان هنگامی که
[با ارتکاب گناه و رفتوآمد با طاغوت] به خود ستم کردند نزد تو میآمدند و
از خداوند درخواست آمرزش میکردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش
میشد مسلّماً خداوند را بسیار توبهپذیر و مهربان مییافتند» و من در زمان
پیامبرت (درود بر او و خاندانش) حاضر نبودم.
اللّٰهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَيِّءِ عَمَلِي،
وَمُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي، وَمُقِرَّاً لَكَ بِها وَأَنْتَ
أَعْلَمُ بِها مِنِّي، وَمُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ
الرَّحْمَةِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ
بِمُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا
وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ، يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ
بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي، يَا نَبِيَّ اللّٰهِ، يَا سَيِّدَ خَلْقِ
اللّٰهِ، إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَی اللّٰهِ رَبِّكَ وَرَبِّي
لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي، وَيَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَيَقْضِيَ لِي
حَوائِجِي؛ فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَرَبِّي، فَنِعْمَ
الْمَسْؤُولُ الْمَوْلیٰ رَبِّي، وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا
مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَعَلَیٰ أَهْلِ بَيتِكَ السَّلامُ.
خدایا اینک او
را زیارت کردم زیارتی با شوق، از بدی عملم توبهکنندهام و از گناهانم از
حضرتت خواستار آمرزشم و به آن گناهان اعتراف دارم و تو آنها را بهتر از من
میدانی، به وسیله پیامبرت پیامبر رحمت (درودت بر او و آنان) متوجه به
وجود توأم، خدایا به محمّد و اهلبیتش مرا نزد خود در دنیا و آخرت آبرومند و
از مقرّبان قرار ده، ای محمّد، ای رسول خدا، پدر و مادرم به فدایت، ای
پیامبر خدا، ای آقای خلق خدا، من به وسیله تو به پیشگاه خدا پروردگارت رو
میکنم و پروردگارم تا خدا گناهانم را بیامرزد و عملم را بپذیرد و حاجاتم
را برآورده سازد؛ تو هم ای رسول خدا نزد پروردگارت و پروردگارم شفیع من
باش، پس چه خوب درخواست شدهای است سرپرست و پروردگارم و چه خوب شفیعی هستی
تو ای محمّد، بر تو و اهلبیتت سلام.
اللّٰهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ
وَالرِّزْقَ الْواسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ
أَتیٰ نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَهُوَ حَيٌّ
فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ، وَاسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ
وَآلِهِ السَّلامُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ
الرَّاحِمِينَ .
خدایا از سوی
خود آمرزش و رحمت و روزی وسیع و پاکیزه و سودمند، برای من لازم کن، چنانکه
لازم کردی برای کسی که به خدمت پیامبرت محمّد (درود تو بر او و خاندانش)
آمد، درحالیکه زنده بود و به گناهانش اقرار کرد و پیامبرت (درود بر او
خاندانش) برای او طلب آمرزش کرد و تو او را آمرزیدی به حق مهربانیات ای
مهربانترین مهربانان.
اللّٰهُمَّ وَقَدْ أَمَّلْتُكَ وَرَجَوْتُكَ وَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ
وَرَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ وَقَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوابِكَ،
وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ غَيْرُ مُنْكِرٍ، وَتائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا
اقْتَرَفْتُ، وَعائِذٌ بِكَ فِي هٰذَا الْمَقامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ
الْأَعْمالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيها وَنَهَيْتَنِي عَنْها
وَأَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقابَ؛
خدایا به
حقیقت تو را آرزومندم و به تو امید بستم و در پیشگاهت ایستادم و از غیر تو
به تو مشتاق شدم و پاداش بزرگت را آرزو کردم، من اعتراف کنندهام نه انکار
کننده و از آنچه مرتکب شدم، توبه کننده به سوی تو هستم و در این مقام
پناهنده به توأم، از آن اعمالی که پیشتر فرستادم، اعمالی که در آنها به
من پیشدستی کردی و مرا از آنها نهی کردی و بر آنها به من وعده کیفر
دادی؛
وَأَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقامَ الْخِزْيِ وَالذُّلِّ
يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتارُ، وَتَبْدُو فِيهِ الْأَسْرارُ
وَالْفَضائِحُ، وَتَرْعَدُ فِيهِ الْفَرائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ
وَالنَّدَامَةِ، يَوْمَ الْآفِكَةِ، يَوْمَ الْآزِفَةِ، يَوْمَ
التَّغابُنِ، يَوْمَ الْفَصْلِ، يَوْمَ الْجَزاءِ، يَوْماً كانَ
مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، يَوْمَ النَّفْخَةِ، يَوْمَ
تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ، يَوْمَ النَّشْرِ،
يَوْمَ الْعَرْضِ، يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ، يَوْمَ
يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ وَصاحِبَتِهِ
وَبَنِيهِ، يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَأَكْنافُ السَّماءِ، يَوْمَ
تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها، يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَی
اللّٰهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا، يَوْمَ لَايُغْنِي مَوْلیً عَنْ
مَوْلیً شَيْئاً وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلّا مَنْ رَحِمَ اللّٰهُ إِنَّهُ
هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ؛
و پناه
میآورم به بزرگواری ذاتت، از اینکه مرا در مقام رسوایی و خواری بپا داری،
روزی که پردهها در آن دریده شود و اسرار و رسواییها در آن آشکار گردد و
اندامها در آن بلرزد، روز حسرت و پشیمانی، روز دروغ(گویی ستمپیشهگان)،
روز نزدیک، روز زیانکاری، روز جدا کردن، روز پاداش، روزی که طول آن پنجاه
هزار سال است، روز دمیدن، روزی که بلرزاند لرزانندهای، روزی که از پی آن
لرزانندهای دیگر آید، روز گسترش، روز ارائۀ اعمال، روزی که مردم در پیشگاه
پروردگار جهانیان بپا خیزند، روزی که فرار کند انسان از برادر و مادر و
پدر و همسر و فرزندانش، روزی که زمین و کرانههای آسمان شکافته شود، روزی
که هرکسی بیاید و از وجود خود دفاع کند، روزی که بندگان برگردانده شوند به
سوی خدا و به آنچه انجام دادهاند آگاهشان سازند، روزی که از رفیق به رفیق
سودی نرسد و نه آنان یاری شوند مگر آنکه را خدا رحم کند که او توانمند و
مهربان است؛
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلیٰ عالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ، يَوْمَ
يُرَدُّونَ إِلَی اللّٰهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ، يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ
الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلیٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ وَكَأَنَّهُمْ
جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَی الدَّاعِي إِلَی اللّٰهِ يَوْمَ
الْواقِعَةِ، يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجَّاً، يَوْمَ تَكُونُ
السَّماءُ كَالْمُهْلِ وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ وَلَا يَسْأَلُ
حَمِيمٌ حَمِيماً، يَوْمَ الشَّاهِدِ وَالْمَشْهُودِ، يَوْمَ تَكُونُ
الْمَلائِكَةُ صَفّاً صَفّاً .
روزی که مردم
بازگردانده شوند به سوی دانای نهان و آشکار، روزی که بازگردانده شوند به
سوی خدا، سرپرست حقشان روزی که از قبرها شتابان درآیند، گویی به سوی
نشانههایی میدوند و گویی ملخهایی پراکندهاند، درحالیکه چشم دوختهاند
به سوی دعوت کننده به جانب خدا، روز رخداد، روزی که زمین به سختی بلرزد،
روزی که آسمان همانند فلزّ گداخته میشود و کوهها همانند پنبه زده شده و
خویشی از وضع خویش پرسیده نشود، روز گواه و روز گواهی شده، روزی که فرشتگان
صف در صف باشند.
اللّٰهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذٰلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هٰذَا
الْيَوْمِ، وَلَا تُخْزِنِي فِي ذٰلِكَ مَوْقِفِ بِما جَنَيْتُ عَلَیٰ
نَفْسِي، وَاجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذٰلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيائِكَ
مُنْطَلَقِي، وَفِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ
السَّلامُ مَحْشَرِي؛
خدایا به حالم
در آن روز، به خاطر وضعی که امروز دارم رحم کن و در آن حال به آنچه بر خود
جنایت کردم رسوایم مکن و راه مرا در آن روز ای پروردگارم با اولیایت محلّ
آزادی و رهایی در گروه محمّد و اهلبیتش (درود بر آنان) قرار ده؛
وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَفِي الْغُرِّ الْكِرامِ مَصْدَرِي،
وَأَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّیٰ أَفُوزَ بِحَسَناتِي،
وَتُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي، وَتُيَسِّرَ بِهِ حِسابِي، وَتُرَجِّحَ بِهِ
مِيزانِي، وَأَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
إِلیٰ رِضْوَانِكَ وَجِنَانِكَ إِلٰهَ الْعالَمِينَ .
ورودگاه مرا
حوض او و بازگشت گاهم را در میان سپیدرویان ارجمند مقرّر کن و نامه عملم را
به دست راستم ده تا به وسیله حسناتم رستگار گردم تا رویم را به آن سبب
سپید گردانی و حسابم را آسان سازی و ترازویم را سنگین کنی تا با رستگاران
از بندگان شایستهات به سوی خشنودیات و بهشتهایت بروم، ای معبود جهانیان.
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذٰلِكَ
الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلائِقِ بِجَرِيرَتِي، أَو أَنْ أَلْقَی
الْخِزْيَ وَالنَّدامَةَ بِخَطِيئَتِي، أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ
سَيِّئَاتِي عَلَیٰ حَسَناتِي، أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلائِقِ
بِاسْمِي، يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ، الْعَفْوَ الْعَفْوَ، السَّتْرَ
السَّتْرَ؛
خدایا به تو
پناه میآورم از اینکه در آن روز، در برابر خلایق به گناهم رسوایم سازی، یا
به خاطر خطایم با خواری و پشیمانی دمساز گردم، یا در آن روز بدیهایم را
بر خوبیهایم چیره گردانی، یا مرا با نامم در میان خلایق ندا دهی، ای
بزرگوار، ای بزرگوار، گذشت نما، گذشت نما، پردهپوشی کن، پردهپوشی کن؛
اللّٰهُمَّ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذٰلِكَ الْيَوْمِ فِي
مَواقِفِ الْأَشْرارِ مَوْقِفِي، أَوْ فِي مَقامِ الْأَشْقِياءِ مَقامِي،
وَ إِذا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلّاً بِأَعْمالِهِمْ
زُمَراً إِلیٰ مَنازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ
الصَّالِحِينَ، وَفِي زُمْرَةِ أَوْلِيائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلیٰ
جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.
خدایا به تو
پناه میآورم از اینکه در آن روز جایگاهم در جایگاههای بدکاران باشد یا
مقامم در مقام مردم بدفرجام قرار گیرد و زمانی که میان بندگانت جدایی
اندازی، پس سوق دادی همه را با اعمالشان، گروهگروه به منازلشان، مرا با
رحمتت به میان بندگان شایستهات و در گروه اولیای پرهیزگارت به جانب
بهشتهایت سوق ده، ای پروردگار جهانیان.
پس آن حضرت را وداع کن و بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَ يُّهَا
الْبَشِيرُ النَّذِيرُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَ يُّهَا السِّراجُ
الْمُنِيرُ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَ يُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللّٰهِ
وَبَيْنَ خَلْقِهِ، أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ أَ نَّكَ كُنْتَ نُوراً
فِي الْأَصْلابِ الشّامِخَةِ، وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ
تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِأَ نْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ
مُدْلَهِمَّاتِ ثِيابِها، وَأَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ أَ نِّي
مُؤْمِنٌ بِكَ وَبِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ، مُوقِنٌ بِجَمِيعِ
مَا أَ تَيْتَ بِهِ، راضٍ مُؤْمِنٌ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ
أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلامُ الْهُدَیٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقَیٰ،
وَالْحُجَّةُ عَلَیٰ أَهْلِ الدُّنْيا؛
سلام بر تو
ای رسول خدا، سلام بر تو ای مژدهدهنده و بیمدهنده، سلام بر تو ای چراغ
نوربخش، سلام بر تو ای سفیر بین خدا و بندگان خدا، گواهی میدهم ای رسول
خدا که تو نوری بودی در صلبهای ارجمند و رحمهای پاک، جاهلیت با
ناپاکیهایش ناپاکت نکرد و از جامههای چرکینش تو را نپوشاند و گواهی
میدهم ای رسول خدا که من به حضرت تو و امامان از اهلبیتت ایمان دارم و به
همه آنچه تو آوردهای خشنود و معتقدم و گواهی میدهم که امامان از
اهلبیتت مشعلهای هدایت و دستاویزهای استوار و حجّتهای بر اهل جهانند؛
اللّٰهُمَّ لَاتَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَةِ نَبِيِّكَ
عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي
مَماتِي عَلَیٰ مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي أَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ
لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً
عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ، وَأَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ
أَوْلِياؤُكَ وَأَنْصارُكَ وَحُجَجُكَ عَلَیٰ خَلْقِكَ، وَخُلَفاؤُكَ فِي
عِبادِكَ، وَأَعْلامُكَ فِي بِلادِكَ، وَخُزَّانُ عِلْمِكَ، وَحَفَظَةُ
سِرِّكَ، وَتَراجِمَةُ وَحْيِكَ .
خدایا این
زیارتم را آخرین زیارت پیامبرت (درود بر او و خاندانش) قرار مده و اگر مرا
میراندی، پس من در مردنم گواهی میدهم بر آنچه در حیاتم گواهی دادم که تویی
خدا، معبودی جز تو نیست، یگانه و بیشریکی و محمّد بنده و فرستاده تو است و
امامان از اهلبیتش اولیایت و یارانت و حجّتهای تو بر آفریدههایت و
جانشینان تو در میان بندگانت و نشانههای تو در کشورهایت و خزانهداران
دانشت و نگهبانان رازت و مفسّران وحیات میباشند.
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَبَلِّغْ رُوحَ
نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي ساعَتِي هٰذِهِ وَفِي كُلِّ ساعَةٍ
تَحِيَّةً مِنِّي وَسَلاماً، وَالسَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ
وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ لَاجَعَلَهُ اللّٰهُ آخِرَ تَسْلِيمِي
عَلَيْكَ.
خدایا بر محمّد
و خاندان محمّد درود فرست و به روان محمّد و خاندانش در این ساعت و در هر
ساعت از سوی من درود و سلام برسان و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای
رسول خدا، خدا این سلام را آخرین سلام من قرار ندهد.