در کتاب
«مستدرک الوسائل» از «مزار قدیم» نقل کرده است: که از مولای ما امام
باقر(علیه‌السلام) روایت شده: با پدرم به زیارت قبر جدّم امیرالمؤمنین در
نجف رفتیم، پدرم نزد قبر مطهّر ایستاد و گریست و گفت:
السَّلامُ عَلَیٰ أَبِي الْأَئِمَّةِ وَخَلِيلِ النُّبُوَّةِ
وَالْمَخْصُوصِ بِالْأُخُوَّةِ، السَّلامُ عَلَیٰ يَعْسُوبِ الْإِيمانِ
وَمِيزانِ الْأَعْمالِ وَسَيْفِ ذِي الْجَلالِ، السَّلامُ عَلَیٰ صالِحِ
الْمُؤْمِنِينَ وَوارِثِ عِلْمِ النَّبِيِّينَ الْحاكِمِ فِي يَوْمِ
الدِّينِ، السَّلامُ عَلَیٰ شَجَرَةِ التَّقْویٰ، السَّلامُ عَلَیٰ
حُجَّةِ اللّٰهِ الْبالِغَةِ وَ نِعْمَتِهِ السَّابِغَةِ وَ نِقْمَتِهِ
الدَّامِغَةِ، السَّلامُ عَلَی الصِّراطِ الْواضِحِ وَالنَّجْمِ
اللَّائِحِ وَالْإِمامِ النَّاصِحِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ .
سلام بر پدر
امامان و دوست نبوّت و ویژه به برادری، سلام بر رئیس ایمان و ترازوی اعمال و
شمشیر خداوند دارای بزرگی، سلام بر شایسته مومنان و وارث دانش پیامبران،
حاکم در روز جزا، سلام بر درخت تقوا، سلام بر حجّت رسای خدا و نعمت کامل او
و انتقام کوبنده‌اش، سلام بر راه روشن و ستاره فروزان و پیشوای خیرخواه و
رحمت و برکات خدا بر او باد.
آنگاه گفت:
أَنْتَ وَسِيلَتِي إِلَی اللّٰهِ وَذَرِيعَتِي وَلِي حَقُّ مُوالاتِي
وَتَأْمِيلِي، فَكُنْ شَفِيعِي إِلَی اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ فِي الْوُقُوفِ
عَلَیٰ قَضاءِ حاجَتِي وَهِيَ فَكاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ،
وَاصْرِفْنِي فِي مَوْقِفِي هٰذَا بِالنُّجْحِ وَ بِمَا سَأَلْتُهُ كُلَّهُ
بِرَحْمَتِهِ وَقُدْرَتِهِ . اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي عَقْلاً كامِلاً،
وَلُبّاً راجِحاً، وَقَلْباً زَكِيّاً، وَعَمَلاً كَثِيراً، وَأَدَباً
بارِعاً، وَاجْعَلْ ذٰلِكَ كُلَّهُ لِي، وَلَا تَجْعَلْهُ عَلَيَّ،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
تویی وسیله و
سببم به سوی خدا و مراست حق دوستی و آرزومندی به درگاه خدای عزّوجل، پس
شفیع من باش در ایستادگی در برآوردن حاجتم و آن حاجت آزادی‌ام از آتش است و
مرا از این جایگاه با موفّقیت بازگردان و به دست آوردن همه آنچه
خواسته‌ام، به حق رحمت و قدرتش. خدایا عقلی کامل و مغزی ممتاز و دلی پاک و
عملی بسیار و ادبی برتر نصیبم کن و همه این‌ها را به سود من قرار ده نه بر
زیانم، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.