شیخ کلینی از حضرت هادی(علیه‌السلام) روایت کرده: نزد قبر امیرمؤمنان بگو:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ،
وَأَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ، صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ حَتَّیٰ أَتَاكَ
الْيَقِينُ، فَأَشْهَدُ أَنَّكَ لَقِيتَ اللّٰهَ وَأَنْتَ شَهِيدٌ،
عَذَّبَ اللّٰهُ قاتِلَكَ بِأَنْواعِ الْعَذابِ وَجَدَّدَ عَلَيْهِ
الْعَذابَ، جِئْتُكَ عارِفاً بِحَقِّكَ، مُسْتَبْصِراً بِشَأْنِكَ،
مُعادِياً لِأَعْدائِكَ وَمَنْ ظَلَمَكَ، أَلْقیٰ عَلَیٰ ذٰلِكَ رَبِّي
إِنْ شَاءَ اللّٰهُ، يَا وَلِيَّ اللّٰهِ، إِنَّ لِي ذُنُوباً كَثِيرَةً
فَاشْفَعْ لِي إِلیٰ رَبِّكَ فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللّٰهِ مَقَاماً
مَعْلُوماً، وَ إِنَّ لَكَ عِنْدَ اللّٰهِ جَاهاً وَشَفاعَةً وَقَدْ قالَ
اللّٰهُ تَعالیٰ:
﴿وَ لاٰ يَشْفَعُونَ إِلاّٰ لِمَنِ ارْتَضیٰ﴾.
سلام بر تو ای
ولی خدا، تو نخستین ستمدیده‌ای و نخستین کسی که حقّش غصب شد، صبر کردی و به
حساب خدا گذاشتی تا مرگت رسید، شهادت می‌دهم که تو خدا را ملاقات کردی
درحالی‌که شهید بودی، عذاب کند خدا کشنده‌ات را به انواع عذاب و بر او عذاب
را تازه کند، به سویت آمدم، شناسای به حقّت و بینای به شأنت، دشمن با
دشمنانت و آن‌که به تو ستم کرد، ان‌شاءالله بر این عقیده پروردگارم را
ملاقات کنم، ای ولی خدا، مرا گناهان زیادی است، از من نزد پروردگارت شفاعت
کن که تو را پیش خدا جایگاه معلومی است و تو را به درگاه خدا آبرو و حق
شفاعت است و خدای تعالی فرموده است: «و جز برای کسی که [خدا] رضایت دهد
شفاعت نمی‌کنند.»