زیارتی است که هر روز پس از نماز صبح مولای ما صاحبالزمان به آن زیارت میشود و آن زیارت چنین است:
اللّٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ
عَنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ، فِي مَشارِقِ الْأَرْضِ
وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها، وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ
وَمَيِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدَيَّ وَوُلَْدِي وَعَنِّي مِنَ الصَّلَواتِ
وَالتَّحِيَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللّٰهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَمُنْتَهیٰ
رِضاهُ، وَعَدَدَ مَا أَحْصاهُ كِتابُهُ، وَأَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ .
اللّٰهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي هٰذَا الْيَوْمِ وَفِي كُلِّ يَوْمٍ
عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً فِي رَقَبَتِي؛
خدایا برسان
به مولایم صاحبالزمان (درود خدا بر او) از سوی همه مردان و زنان مؤمن در
مشرقها و مغربهای زمین و خشکیها و دریاهایش و همواریها و کوههایش،
زنده و مرده آنان و همچنین از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و
تحیتهایی به وزن عرش خدا و امتداد کلماتش و نهایت خشنودیاش و شمار آنچه
کتابش برشمرده و دانشش به آن احاطه یافته است. خدایا در این روز و در هر
روز برای آن حضرت، عهد و پیمان و بیعت، بر عهدهام تجدید میکنم؛
اللّٰهُمَّ كَمَا شَرَّفْتَنِي بِهٰذَا التَّشْرِيفِ، وَفَضَّلْتَنِي
بِهٰذِهِ الْفَضِيلَةِ، وَخَصَصْتَنِي بِهٰذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ
عَلَیٰ مَوْلايَ وَسَيِّدِي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْنِي مِنْ
أَنْصارِهِ وَأَشْياعِهِ وَالذَّابِّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْنِي مِنَ
الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَهٍ فِي الصَّفِّ
الَّذِي نَعَتَّ أَهْلَهُ فِي كِتابِكَ فَقُلْتَ:
﴿صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيٰانٌ مَرْصُوصٌ﴾
عَلَیٰ طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ .
اللّٰهُمَّ هٰذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ فِي عُنُقِي إِلَیٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
خدایا همچنان
که مرا به این شرافت مفتخر کردی و به این فضیلت برتریام دادی و به این
نعمت ویژهام فرمودی، پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحبالزمان و مرا قرار
ده از یاران و پیروان و دفاعکنندگان از آن حضرت و از کشتهشدگان پیش
رویش، از روی میل و رغبت، نه ناراحتی و اکراه، در صفی که اهل آن را در
قرآنت وصف نموده، فرمودهای: «آنگونه که گویی بنایی پولادین و
نفوذناپذیرند». این عمل را از من بر پایه اطاعتت و اطاعت رسولت و خاندانش
(درود بر ایشان) قرار ده. خدایا این بیعتی است بر او، بر عهده من تا روز
قیامت.
نویسنده گوید: علاّمه
مجلسی در کتاب «بحارالانوار» فرموده است: من در بعضی از کتابهای قدیمی
دیدهام که پس از این زیارت، دست راست را به دست چپ بگذارد، مانند قراردادن
در بیعت؛
و نیز بدان که ما در اعمال سرداب مقدّس،«چهار زیارت»
نقل کردیم و این زیارت، پنجمین زیارت کتاب ما محسوب میگردد و در باب اول،
در ذکر زیارات حجج طاهره در ایام هفته، زیارتی برای آن حضرت نقل کردیم که
در «روزهای جمعه» به آن زیارت میشود.